متن توسط دفتر معماری توموآکی
اُنو در اختیار آرک دیلی قرار گرفته است:
کارفرما استاد دانشگاهی میانسال در رشته طراحی بود
که یک خانه تک نفر می خواست. طرح ما پنجمین خانه ای بود که در می زیست. نیازهای او
بر اساس تجربیات گذشته اش واضح بود؛ تمایل به تحقق نوعی از معماری جهانی که مناسب
برای اخرین خانه ی یک فرد می باشد.
در پاسخ به میل او به خواندن و زندگی رو و درون
یک راه پله مارپیچ، نیمی از فضای طبقه هم کف به یک راه پله مارپیچ تبدیل شد. در این
بخش با یک طرح ساده مواجه ایم، اما وقتی به اتاق مطالعه در طبقه دوم می رویم، حس
مرموز گم شدن در پیچ و خم خانه را تجربه می کنیم.
پنج نوع نورگیر بسته به فصل، زمان و آب و هوا، حس ها و امکان های مختلفی را به درون
اتاق رخنه می دهند و این در حالی است که به نظر می رسد می توانیم تمام فصول را به
راحتی داخل خانه سپری کنیم چرا که به لحاظ فنی داخل دیوار بتنی عایق شده است.