ویلای ال، یک خانه تک‌ْخانواره‌ای که شامل یک بال اداری و یک آپارتمان برای یک خدمتکار تهاتری نیز هست که به صورت یکپارچه از بتن حجاری شده است. همانطور که به نظر می رسد: داخل و خارج بتن اند، بدون عایق یا هر نوع روکش بیشتری.

شکل کریستالی خانه نشانه‌های خود را از ساختمان‌های اطراف گرفته است: خانه‌های مجردی جمع‌وجور مربوط به دهه 1930 با سقف‌های شیبدار در گوشه باغ‌های بزرگ. در اینجا با شی شش ضلعی زاویه‌داری مواجه ایم تا فضایی در شمال غربی برای گاراژ باقی بگذارد و یک باغ بزرگ را در جنوب ایجاد نماید.

این طرح در اطراف یک راه پله لوزی شکل، که هسته باربر بنا را شکل می دهد و شفت سرویس مرکزی را یکپارچه می کند، توسعه یافته است. اتاق‌ها در اطراف این عنصر مرکزی چیده شده‌اند و هر کدام به فضاهای بیرونی متفاوتی باز می‌شوند.

در طبقه همکف، آشپزخانه به قسمت های نشیمنْ غذاخوری متصل می شود و به سمت تراس در ضلع شرقی باز می شود. در پشت منطقه آشپزخانه یک آپارتمان کوچک برای خدمتکار تهاتری قرار دارد، با ورودی اختصاصی خود و فضای باغ خصوصی کوچک در شمال شرقی. فضاهای جانبی مانند انباری و رختکن با اتاق خدمتکار و آشپزخانه به هم مرتبط هستند و در عین حال مستقیماً به گاراژ باز می شوند.

سطح بالایی با اتاق خواب های کودکان، اتاق خواب اصلی و اتاق مهمان در یک طرف و فضای اداری از طرف دیگر سازماندهی شده است. ورودی اصلی این دفتر از یک پله مجزا از مسیر اصلی است، اما می توان از داخل خانه نیز وارد آن شد. جنوبی ترین اتاق را می توان به صورت انعطاف پذیر به مجموعه اداری اضافه کرد یا به عنوان اتاق کودک در خانه خصوصی مورد استفاده قرار داد.

چاه نور پلکان "وی" شکل به زیرزمین می رسد، جایی که یک استخر شنا، حمام بخار، سونا و اتاق تناسب اندام به باغی غرق شده در سمت شرقی باز می شود.

پلان طبقه همکف دارای فرمی چند ضلعی اما فشرده است که اتاق های داخلی، محوطه باغ و سقف تاشو را شکل می دهد. وحدت شکل در وحدت ماده منعکس می شود. دیوارهای ضخیم خود عایق بتن ‌سبک صاف و دارای سطح رگه‌دار هستند در حالی که سطح زیرین سقف با پوششی از تخته‌های خشن به پایان رسیده است که جهت سطوح مختلف را مشخص می‌کند. کرکره مورب از طریق کاشی کاری چند ضلعی کرم مایل به سفید در کف قسمت ورودی انجام می شود. این سطوح نرم با رنگ های خنثی از گچ کرم مایل به سفید، سنگ خاکستری و فرش و با رنگ های طبیعی بلوط و بلوط دودی مبلمان تکمیل شده است.

سطح فوقانی در برابر عناصر با یک درزگیر محافظت می شود، پس از بررسی دقیق تر نشان می دهیم که خود بتن بروتال، همانطور که در ابتدا پیش بینی شده بود، به اندازه کافی دوام نخواهد داشت. سطح با عایق رطوبتی پلیمری مایع پوشیده شده است که با ماسه کوارتز خشک شده در آتش از رنگ های خالدار پاشیده شده است که تصویری شبیه بتن سبک ارائه می دهد که خود با پراکندگی منافذ تیره پوشیده شده اند؛ پایه دیوار با دوغاب سیمان معدنی به رنگ بتن محافظت می شود.