غشای پلاستیکی سازه ای به‌عنوان  امکانی برای پاسخ به مداخلات جمعی یا صرفاً جهت تولید لحظات آرامش بخش، مانند یک کنسرت کوچک، بازی‌ها یا نقاشی‌های جمعی عمل می‌کند، بنابراین این طرح اجتماع را به عنوان شکلی از تعامل تشویق می‌کند. سازه‌های بادی مانند موجوداتی رفتار می‌کنند که می‌توانند به دلیل سبکی، ملموس بودن و تاثیر شگفت‌انگیزشان بر مخاطب، بی‌قراری رهگذران را بیدار کنند، ویژگی‌هایی که تضمین کننده یک تجربه حسی توسط محیط و فضای عمومی است. فضایی متفاوت از فضای شهری ای که پروژه در ان مستقر شده است، اتمسفری که گسیختگی بین مقیاس شهر و یک گستره نه چندان شهریِ داخلی و آشنا را تولید می کند.

همین توالی مداخلات بود که موجب شد با اجرای اینستالیشن های بادی و حبابی در فضای عمومی امکان با هم بودن را برای همسایگان و کودکانِ هر منطقه ی شهری فراهم آوریم، پروژه هایی که در پلازا دی کالائو، پلازا دی ماتادرو و حیاطِ کال کومته دلا کووا اجرا کردیم در ترویج این ایده ها موفق بودند؛ این اینستالیشن ها به جاهایی تبدیل شدند که به طور موقت برای استفاده و لذت های عمومی و شخصی به کار می ایند.

برای ما، شهر به‌ مثابه پارچه‌ای در نظر امده که توسط مجموعه‌ای از فضاهای مفصل‌بندی شده به هم دوخته شده است؛ پارچه ای که باید به‌عنوان فعال‌کننده‌های اجتماعی شهری عمل کنند، این فضاها در مقیاس‌های مختلف تحقق می‌یابند. ما آنها را به‌عنوان نمونه های اولیه دائمی یا متناوبی که برنامه‌ها را در محیط‌های شهری فعال یا دوباره فعال می‌کنند، می بینیم. این مداخلات به‌ویژه در مکان‌هایی با ترافیک کم یا بدون ترافیک برای مخاطبان خاص جالب است. ما نام Inatmospheres  را بر ان ها نهادیم که می‌توانند جذابیتی برای کودکان ایجاد نمایند، جذابیتی برامده از ساخت اشیاء نمونه‌سازی شده ای که در تعاملی متفاوت با مخاطبی عمل می کنند که به استانداردهای فضایی و فرمی رایج عادت کرده است؛ اشیا نمونه سازی شده ما فعالیت‌های اجتماعی‌ساز را در فضاهای شهری ترویج می‌نمایند؛ از این منظر ما در مقابل رفتارهای فراگیر و غالبا عادی ای قرار می گیریم که ادعا می کنند فضای شهری مناسب برای کودکان فراهم آورده اند.