اخیرا شاهد یک تغییر اساسی در روند تولید تصاویر هستیم. هجوم و رشد
اخیر هوش مصنوعی سوالاتی را در مورد نحوه تکامل و توسعه فرآیندهای خلاق از طریق
فناوری ایجاد می کند. سیستمهایی مانند DALL-E،
DALL-E 2 و Midjourney
برنامههای هوش مصنوعی هستند که برای تولید تصاویر از توضیحات متن با استفاده از
مجموعه دادهای از جفتهای متنْ تصویر آموزش دیدهاند.
مجموعه متنوعی از قابلیتها که شامل ایجاد نسخههای انسانی از
حیوانات و اشیاء، ترکیب مفاهیم نامرتبط به روشهای قابل قبول و اعمال دگرگونیها
در تصاویر موجود هستند.
DALL-E و سیستمهای مشابه میتوانند تصاویر قابل
قبولی را برای طیف وسیعی از جملات ایجاد کنند که ساختار ترکیبی زبان را بررسی میکنند.
DALL-E برخی از
قابلیت های موتور رندر سه بعدی را دارد، اما تفاوت در ماهیت ورودی ها نهفته است.
برای رندر سه بعدی، ورودی باید با جزئیات کامل مشخص شود، در حالی که DALL-E
اغلب قادر است کمبود ها را برطرف کند. همچنین می تواند به طور مستقل ویژگی های
تعداد کمی از اشیاء را مدیریت کند.
یکی از هیجان انگیزترین ویژگی ها، توانایی ترکیب مفاهیم نامرتبط است.
همانطور که برای معماری و طراحی محصول از مفاهیم به ظاهر نامرتبط الهام گرفته می
شود، این توانایی نیز می تواند کمکی برای رشته های معماری و طراحی باشد. مدلهای
مولد هوش مصنوعی طراحان را تشویق میکنند تا تعداد بیشتری از احتمالات طراحی را از
منظری جدید بررسی کنند، که این موضوع زمان طراحی و اجرا را کاهش میدهد. آنها روشی
در دسترس برای بازی با داده ها و ایجاد انواع مختلفی از راه حل های فرضی برای
مشکلات را ارائه می دهند.
برخی از محققان این سیستمها را "خوشبختی ناخواسته مصنوعی"
مینامند، سیستمهایی که فرصت های این خوشبختی ناخواسته را به حداکثر میرسانند،
دامنه قابلیتهای خلاقانه را فراتر از روشهای کلاسیک گسترش میدهند. معماران در
حال حاضر، در حال آزمایش این ابزارها برای کشف مسائل پیچیده مانند برنامه ریزی
شهری و بررسی فرصت های مختلف برای فضاهای موجود هستند. برخی دیگر کلمات کلیدی
معماری را با کلیشههای طراحی معاصر با ارجاع به فرهنگ پاپ و سبکهای هنری مختلف
برای طراحی ساختمانها یا صرفاً کشف ماهیت گرایشهای طراحی و فناوری ترکیب میکنند.
در حالی که این مدل ها دارای محدودیت هایی هستند، این زمینه با سرعت
بی سابقه ای در حال پیشرفت است. اخیراً، اپل Gaudi
را منتشر کرده است، یک "معمار وابسته به سیستم عصبی" که با ایجاد صحنههای
سهبعدی از پیامهای متنی مانند "برو به طبقه بالا" یا "از راهرو
برو"، این فرآیند را یک قدم جلوتر میبرد. پیش بینی اینکه این تحولات ما را
به کجا خواهند برد دشوار است، اما تأثیر آنها از همین حالا هم محسوس است. در زمینه های معماری و طراحی، اینها را می توان به عنوان ابزارهای قدرتمندی برای
کاوش، بهینه سازی و آزمایش سریع طرح های خلاقانه در نظر گرفت.
|