متن پروژه ( دانشگاه  صنعتی اصفهان ) را ، مجموعه ای است از ساختمان هایی چند طبقه ، با عملکردی مشخص و قاطع ، همچون ساختمان های اداری ، دانشکده ها، تربیت بدنی ، خوابگاه ها و... و همچنین فضاهایی رها  شده ، میان ساختمان ها شکل می دهند ، فضاهای میان بناها ترکیبی است از پوششی سبز و مسیر های حرکتی که ساختمان ها را به هم وصل کرده ، در این ساختار چند هزار هکتاری همه عناصر متکی بر سر فصل های آموزشی و نیازمند های عملکردی ، سازمان دهی شده تا بتواند ، بدون اتلاف وقت مهندسانی قابل ، پرورش و تحویل جامعه دهد! به تازگی در چند سال اخیر تنها مبلمانی به عرصه های باز افزوده شده ، تا دانشجویان در میانه ماراتن تحصیل ، فرصتی کوتاه برای استراحت داشته باشند ...... این البته مساله تمامی ساختار آموزش  ما است ، از دبستان تا دانشگاه ...

پس از طرح موضوع از سوی کارفرما ، مبتنی بر ایجاد مجموعه غذایی ( در قالبی فود کورت گونه ) ، متکی به شناخت از وضع موجود و نیاز سنجی طرح در مقیاسی کلان ، آنچه که به عنوان استراتژی برنامه ریزی و طراحی بدان رسیدیم ، توجه  به فضایی بینا بینی بود ، که در کنار ارائه خدمات غذایی ، بتواند به بستری جهت افزایش تعاملات اجتماعی و بازتولید سرمایه های اجتماعی بدل گردد. لذا تغییر نام پروژه از مجموعه غذایی به محله دانشجویی ، برنامه ارائه شده و نحوه ارائه خدمات را باز ترسیم نمود . به گونه ای که بتوان فضایی فراتر از عملکرد ، متکی بر ویژگی های رفتاری دانشجویان ، متعلق به آنان ، دارای قابلیت توسعه و تغییر ، نه صرفا در انحصار برند های غذا و نوشیدنی ، که گونه ای از فضای شهری با خاصیت های دموکراتیک آن خلق نماید .