سفارت ايران در برلين : داراب دیبا

آرش بصیرت "سردبیر اتووود" ( 1389/02/09 ) :
ما در شرق به لحاظ ویژگی های فرهنگی خویش عادت داریم که به دنبال انتزاع و شهود در حرکت باشیم ولی عمق زمانی مطالب ما طبیعی است در صورتیکه در ضرب اهنگ پدیده های مد گونه غرب این مفاهیم هر روز در حال انفصالند و ایا این بدان معنی نیست که هر روز با تفاسیر مفاهیم، معماری هم باید تغییر کند؟ به اندازه کافی تنوع(اگر نگوییم اشفتگی یا غنا . . .) در بیان معماری وجود دارد و طیف ما از کوبیک صد در صد به پیچیدگی فوق العاده سیر می کند.
داراب دیبا در مصاحبه با چارلز جنکس؛ فصلنامه معماری شهرسازی شماره 70-71 سال 1382

سعید درنجفی ( 1389/02/21 ) : hozoor karhaye shoma dar site vaghean yek nemate !ba tashakor

داراب دیبا ( 1389/03/08 ) : برلین پایتختی تاریخی است و طراحی سفارت جمهوری اسلامی ایران در آن با چالش، انگیزه و عاطفه توأمان بوده است. فرآیندی از طراحی که در خلال آن، ارتباط با تاریخ، تعامل با جهان امروز و توجه به مسائل فرهنگی سرزمین خویش را با همدلی ویژه‌ای در ارتباط با کشور میزبان قرار داده‌ایم.
آیا ما شاعران و سرایندگان معنویتی هستیم که در آن خرد و استدلال جهان نهفته؟ آیا خواهیم توانست بدون استنتاج عقایدمان از بطن دانشها، سعی در دستیابی به اصل و جوهره عناصر و اشیا نماییم؟ در کجا می‌توان بایستگی لازم برای آفرینش فضایی را یافت که مکانها را معنی بخشیده و معماری به مفهوم حقیقتی والا را بیافریند؟
الگوهای ازلی ماندگاری آثار معماری را تداوم بخشیده‌اند؛ بنابراین، سعی کرده‌ایم خود را از گرایش‌های متفاوت دنیای امروز، که در سبکها، فردیت‌ها و ... نمایان می‌شوند، مبرا نماییم. در عین آنکه تمامی ما از نظریه پردازان شاخص زمان و از متفکران پیشگام معاصر تجربیاتی دریافته‌ایم: لوکوربوزیه، رایت، ون درروهه، تانگه، کان، اسکارپا، فاستر، گه ری، فتحی، آندو و سایرین.
ما در دوران جوانی، خردگرایی گفتمان روشمند کانت را برای توصیف وقایع و پدیده‌ها فرا گرفته، با نحله شاعرانه گوته آشنا شده بودیم؛ کنکاش مدرنیته و تفکر مدرن بر سر حقیقت را نظاره‌گر بوده، از دیگر سوی، دل در گرو نثر سعدی و شعر حافظ داده و به علم فارانی و عرفان مولوی باور داشتیم.
بنیان نمودن پلی که بتوان از طریق آن و از میان پیچیدگی‌های حاصل، از نوسانات رویکردها به سلامت عبور کرد، چگونه می‌توانست باشد...؟
حقیقت این است که نسل ما با وجود دیدگاه‌های جهانی گسترده‌اش، هنوز رابطه عمیق خویش با سرزمینش را حفظ نموده است. ما فرزندان همین جهانیم و نمی‌توانیم در این عرصه رنگارنگ و شگفت انگیز، فشارهای تاریخی را فراموش کنیم؛ جنگ جهانی دوم و دیوار برلین، سیاست‌های رایج، فقر، و جنگ‌ها و اغتشاش‌هایی را که هر یم به نوعی قرن ما را تحت‌االشعاع خویش قرار داده‌اند... .
و اکنون آلمان – سرزمین انسان‌های متعهد، اندیشمندان و شاعران – فضایی برای مواجهه فرهنگ‌ها و مبادله میان آنها را پیش روی ما قرار می‌داد. درواقع، کار طراحی در برلین موجب می‌شد از مسیری به تفکرات و آرمان‌های خود دست یابیم که سال‌های متمادی در جستجوی آن بودیم. اکنون دیگر احساس نمی‌کردیم که قادر به اهدای هدیه‌ای به جهان نیستیم؛ جهانی همواره در حال تغییر، که تمایلاتی مبهم را پوشش داده‌اند.
دورنمای طرح و چالشی که برلین پیش روی ما نهاده بود نویددهنده سفری پربار بود. تصاویری که از اصفهان، یزد و کاشان در اذهانمان نقش داشت مزیتی بود که می‌توانست مولد عمل آگاهانه ما شود. تاریخ و میراث فرهنگی ما همچون ذخیره‌ای گرانبها در پهنه جهانی ادراک و دریافت‌ها حضور دارد. چون گلی که در زمستان شکوفا می‌شود. پس ما باید ایده‌هایمان را در جایی جستجو می‌کردیم که عقایدمان به هم پیوند خورده و واقعیت به صورت مظهری استعاری در ورای فرهنگ خود را می‌نمایاند. ما باید جستجوگر رابطه‌ای می‌بودیمکه ضمیر ناخودآگاه وجود بدان شکل داده و در آن جایی که تمام تقابل‌ها و مرزها به ناگهان محو می‌شوند و پیام همدلی به گوش می‌رسد. انسان می‌توانست به اثر ما جوهره‌ای اصیل بخشد و ترکیبی موزون بیافریند و نشانی از واقعیت کنونی ما و آینده‌ای باشد که می‌خواهیم بدان دست یابیم. جایی که مردم دو سرزمین، تصویری دور، از هماهنگی ظریف تمدن‌ها در ذهن دارند.
شاید به رغم آگاهی ما، گونه‌ها ریشه در الهامات پایدار دارند. در آنجایی که افکار و اندیشه‌هایمان پس از گذر از تاریخ‌ها، سرزمین‌های ناشناخته، و افرادی از نژادهای مختلف تجلی می‌یابند و انسان می‌تواند تعریف شود. آیا هویت هنوز یک مؤلف مؤثر بر برآیند است، یا جهانی شدن الگوی جدید از فهم نشانه‌شناختی تصاویر فرهنگ‌های محلی در حال حرکت محسوب می‌شود ...؟
به باور ما، بیان اثر معماری به عوامل متعدد و درهم تنیده قلمروهای زبان‌شناختی و دیگر زمینه‌ها و به گستره‌ای از ارزش‌های جهانی بسته و وابسته است. این امر ممکن است به وسیله نمایان ساختن نور از طریق خلوص و سنگ‌هایی به رنگ سفید پدید آید. نور نه به عنوان عاملی که تنها به جرم‌زدایی از جهان می‌پردازد، بلکه به عنوان عنصری تأمل برانگیز در ارتباط با طبیعت، که معانی و کاربرد خاص خود را داراست.
ترکیب حجم‌ها و چگونگی چرخش آنها در زمینه، همواره توسط مناظر متفاوتی از چشم اندازهای متداوم در چارچوبی محصور می‌شوند. این چارچوب‌ها بخشی از محیط را که همیشه به عنوان جوهره‌ای ورای چهره ظاهری نما می‌آید شفاف نموده و آنچه را ما تحت عنوان ظاهر و باطن پدیده‌ها می‌شناسیم نمایان می‌سازند.
حس تعلیقی، که حاصل مناظر گذرایی است که از طریق مجازهایی گاه ظاهر و گاه مخفی، پدید می‌آید، شاید یادآور سیال بسیاری از خاطرات باشد. عناصر ساختاری، در طلوع و غروب همانند یک شعر سپید، هیأت پیچیده‌ای از سطوح و سلسله مراتب فضایی گوناگون را باز می‌نمایانند و انعکاس‌ها و شعاع‌های نور، فارغ از هر رنگی، همگام با تداوم مصالح، می‌توانند ما را در رسیدن به این مهم یاری نمایند.
معماری اصیل ایران و نیز معماری سنتی و اسلامی انعکاس اندیشه‌ای پایدار از کهن الگویی است که گذشته، حال و آینده را از طریق تصویری مداوم با ماهیتی فرازمانی در جایی که عمل آفرینش در اجزای برخی از افق‌های بی‌کران محو می‌شود، به یکدیگر پیوند می‌دهد.
بنابراین، طراحی با توجه به ده مفهوم کلیدی شکل گرفت که مبانی و اندیشه‌های یک الگوواره پیچیده نظام‌مند را سامان می‌داد :
1- بیان الگویی ازلی از طراحی ماندگار
ساختار باوقار به عنوان معنای برتر وجود
2- حس وحدت، مرکزیت، اشتیاق به تعالی
وحدت ورای گونه گونیها با توجه به تکثیر نیروهای جهانی
3- فضای به یادآوری و خاطره، استعاره مجازی از جهانی گسترده
استعلا از طریق قلمرو مینوی حقیقت
4- هندسه به عنوان نظام راهبردی، بیان انتزاعی از نیروهای ماوراء الطبیعه وجود
نظم‌دهی به فضاها به وسیله اندیشه عقلایی انسانی، محورهای مرتبط با هم
5- نور به عنوان عامل تجلی و گشایش، مؤلفه بنیادی در تمام منظرها
ریشه زندگی، خورشید، گذر، مسیرها، دانش و کشف حقیقت غایی
6- شفافیت و تداوم فضایی
ارتباط عمودی و افقی تمامی فضاهای ادراک شونده
7- چهارطاق، مفصل پوشش دهنده جهات آسمانی
جایگاه مرکزیت و گفتگو، هدایتگر مسیر
8- ایوان، استعاره‌ای از مواحهه، استقبال و دعوت
فضای انتقال از ظاهر به باطن، عبور، آشکار و نهان
9- مصالح طبیعی، خاک و سنگ، نمایانگر طبیعت و زمین
ساختار منظم، سنگهای سفید به عنوان قدر مطلق و مقیاس‌هایی از درخشندگی
10- باغ ایرانی، فضای تأمل، عبادت و آرامش
آب، چهار جوی روان، تلؤلؤ، انعکاسی مجازی و ...
مفهوم از افسانه‌ها و داستان‌ها برمی‌خیزد.
و گونه‌ها از مفاهیم نشأت می‌گیرند،
تکنولوژی از مفهومی ساختاری و گونه می‌آید،
و فرهنگ بر آن نور می‌تاباند...

حسن حسنی ( 1389/07/12 ) : عالیه عالی.شما افتخارایران زمین هستین آقای دیبا.

حسین حسینی ( 1391/11/25 ) : مرسی اقای دیبا

بصیر رهبر ( 1392/10/21 ) : خوبه.ایده ها وموضوعیت طرح درطراحی کاملا مشاهده میشه.

نادیا صبوری ( 1394/09/28 ) : من مدارک این ساختمان رو میخوام چرا نمیتونم save کنم؟

ملیکا هاشمی نژاد ( 1396/08/24 ) : سلام اگر برای موضوع پایان نامه ی ارشد مدارک و اطلاعات این پروژه رو بخوام چطوری می تونم پیدا کنم . اینجا امکان saveکردن مدارک نیست.