ویلای لواسان
طرح یک دانشگاه بدین نحو تعریف شد که میبایست در قطعه
زمینی در شمال شهر لواسان، ویلایی بنا میشد که هم عملکرد را به بهترین نحو پاسخ
دهد -چرا که کارفرمای تعیین شده، یک وکیل بود که مراجعین خاص خود را داشت- و هم
فرم منحصر به فردی داشته باشد. در شکلگیری فرم تلاش بر این بود که شکل بنا، تضادی
با محیط نیمه بکر اطراف خود نداشته باشد و تا حد امکان، ملهم از خلوص محیط اطراف
خود باشد تا به عنوان عنصری در تضاد با طبیعت اطراف قلمداد نشود. خالصترین فرم،
مکعب است و سعی شد صرفا با جابجایی یک یال، فرمی خالص ولی در عین حال متفاوت به
دست آید.
برخلاف فرم ساده طرح، نظام حرکتی و چیدمان فضاها، از نظامی
به نسبت پیچیده پیروی میکند. با تقریبی حداکثری میتوان گفت که اکثر بناهایی که ما
آنها را به عنوان فضای مسکونی (همچون آپارتمان، ویلا و ...) میشناسیم، از کمبود
فضای منفی رنج میبرند. همین امر یکپارچگی دیدها و وحدت بنا را از بین میبرد و در
عمل، گویی طبقات، بنا را به مثابه چاقویی برش میدهند و تقسیمبندی میکنند.
راهکاری که پیشنهاد داده شد، وجود نیمطبقاتی به همراه ووید (Void) ای مرکزی بود
که هم یکپارچگی و وحدت درون بنا (پیوستگی دیدها) حفظ شود و هم فضای منفی تامین
گردد. از سویی ورودی مجزایی برای کارفرما تعبیه گردید تا مراجعین بدون ورود به
حریم خصوصی بنا، با ایشان در ارتباط قرار گیرند.
از سویی، سایت بنا نیز شیبی درحدود بیست درصد داشت که تلاش
شد با تعریف ترازهای ارتفاعی متعدد و ایجاد کیفیات فضایی مختلف، ارتباط صحیحی بین
بنا و سایت شکل گیرد.