ماریا پاخس؛ طراح حرکات موزون با الهام از طرح های اسکار نیـومـایر نمایشی را در هشت پرده طراحی کرده است و نام ان را یوتوپیا یا ارمان شهر نامیده، در این هشت پرده اشعاری از بودلر، نرودا و . . . در ترکیب با حرکات موزون فلامنکو روایت می شود.
خطوط منحنی ای که در پس زمینه اجراها حرکت می کنند یاداور انحنای منجمد شده در غالب اثار اسکار نیمیر می باشد، معماری که خودش اذعان دارد :"انچه مرا مجذوب خود کرده است منحنی های ازاد و حسی اند برامده از رودخانه ها، ابرها و بدن های زنانمان، جهان از منحنی ها برامده است".
جز این رنگ سرخ به کار رفته در البسه هنرمندان حین اجرا نیز ما را به یاد حضور رنگ سرخ بر بناهای نیمیر می اندازد و لباس سفید با نگاشت های مشکی ای که خود پاخس در یکی از پرده ها به تن کرده نیز الهامی مستقیم از بن مایه های طراحی اسکار نیمیر است.
خود ماریا پاخس در مورد نوع مواجه اش با اسکار نیومایر، بیان انسانی شفاف در اثار و تعلق خاطر او به اجتماع و نوع بشر را از بارزه های الهام بخش اسکار نیمیر می داند که به نوعی در کار او ظهور داشته است.
نام اثر؛ یوتوپیا، با ان رویکرد رادیکال و بن فکنانه اش، نیز بازتابی از تلاش، اشتیاق، تخیل و غریزه ای است که انسان تجسم ان هاست و بر این قرار خودش را مهیای تحقق رویای زیستن در جهانی بهتر می سازد، چرا که به قول اسکار نیمیر :"زمانی که زندگی فرومی ریزد و امید از قلب انسان می رود، انقلاب تنها راهی است که می توان پیش گرفت".
اتووود پیش از این در قالب سه مقاله به اسکار نیمیر پرداخته است نوشته جاناتان گلنسی به نام اسکار نیمایر و راز ساختن؛ هم نوایی شاعرانه ارایه های افریدن با برگردانی از بابک پیوسته
اتووود پیش از این در مقالاتی به قلم محمد کیانی منش و محسن قائدشرف نیز به بررسی تطبیقی شهرهای چاندیگار از لوکوربوزیهو برازیلیا از اسکار نیومایر پرداخته است.که می توانید هر دو مقاله را [اینجا] و [اینجا] مشاهده فرمایید.