ایده اولیه طرح از تعاملی شکل میگرد که هنر ما بین انسان ها ایجاد میکند. بدین منظور حجم به گونه ای برش خورده است که گردش سایت و حرکت انسان ها را به میان حجم بکشاند و علاوه بر دارا بودن دعوت کنندگی باعث تعامل رهگذران با بنا و درگیری آن ها با بنا شود.

- برشهای افقی روی حجم که باعث تقسیم حجم به چهار قسمت شده اند، مطابق الگوی باغهای ایرانی (معروف به چهارباغ) شامل یک حیاط مرکزی با دو مسیر عمود بر هم تعریف شده است.

- برش های روی جداره های حجم  برگرفته از شکل ساعت شنی (با توجه به مضمون موزه و زمان ) و فریم های عمودی برگرفته از حرکت شن ها و نشان گر گذر زمان می باشند.

- رنگ متریال به کار رفته در فریم ها  از رنگ خاک رس کوه های عون ابن علی که جزئی از نشانه های شهر تبریز می باشد الهام گرفته شده اند.

فرم پلان :

فرم پلان دارای یک نوع بی نظمی (منحی ها) در داخل یک چارچوب مشخص (مستطیل) است که نشانه هایی  برگرفته از هنر معاصر دارد که  در عین نو آوری و ساختار شکنی در چارچوب مشخص و کلیت هنر کلاسیک شکل گرفته است.