ریکاردو بوفیل متولد 1939، فارغ التحصیل دانشگاه معماری بارسلونا و مدرسه معماری جنوا و بنیان گذار شرکت میان رشته ای تالِر دی آرکیتِکتورا بود که برای طیف وسیع کارهایش و زیبایی شناسی ثابت طراحی هایش مشهور است . زندگی حرفه ای او بیش از 50 سال به طول انجامید و کارنامه حرفه ای اوشامل بیش از 1000 ساختمان در شهرهای متفاوت دنیا از لیسبون و بوستون گرفته تا توکیو و سن پترزبورگ را شامل می شود . رویکرد معمارانه او در گذر سال ها رشد بسیاری کرده است و به بسیاری از کشورهای سراسر دنیا راه یافته است .
بوفیل در یک خانواره ثروتمند کاتولیک بزرگ شد که پدرش پیمانکار ساخت و ساز و مادرش خانه دار بود . او در سنین جوانی، به آندولوسیا سفر کرد که در همان مکان هم جذب معماری محلی اسپانیایی شد . او گرایش های شخصی اش را در زمان حکومت دیکتاتور اسپانیایی فرانسیسکو فرانکو دریافت و به گروه فعالان مارکسیست پیوست که همین گرایش ها هم منجر به اخراج او از دانشگاه بارسلونا شد . او از اسپانیا به جنوا گریخت که در همان جا هم تحصیلاتش را ادامه داد و سرانجام حرفه معماری را با سفر و کار در سرتاسر اروپا آغاز کرد .
در سال 1963، بوفیل تیمی از معماران، مهندسان، فیلسوفان، برنامه ریزان، نویسنده ها، جامعه شناسان و فیلم سازان را دور هم جمع کرد که بعد ها در غالب گروه تالِر دی آرکیتِکتورا شناخته شدند . این گروه ساکن بارسلونا، فعالیت خودش را با به کارگیری روش های معماری ستنی کاتالان در کنار روش های برنامه ریزی شهری و کانسپت های معماری مدرن بنیان نهاد . از آن زمان به بعد، این شرکت به مدیریت پروژه هایی همچون ترمینال مسافربری جدید در فرودگاه بارسلونا، توسعه مجدد مکان دی یوروپ در لوکزامبورگ و دگرگونی یک کارخانه متروکه و بی نام و نشان سیمان به دفتر مرکزی تالِر دی آرکیتِکتورا پرداخت .
با وجود همین زیبایی شناسی طراحی هندسی در آثار بوفیل بود که سازه کارهای او هم زمان کارکردی و زیبا بودند . کارهای او در طی سال های 1960 با تنوع رنگی فراوان و حجم سازی راست گوشه ای در طول خط ساحلی شرقی اسپانیا به عینیت می رساند که می توان در پروژه دیوار قرمز و قلعه کافکا به وضوح دید . یک دهه بعد، طراحی او بر پروژه عبادتگاه ماریتِکسِل یک تغییر جهت اساسی در زیبایی شناختی آثارش را به وسیله ابداع خطوط کِرو و سقف های طاق دار به نمایش گذاشت . بوفیل کارباشیشه و استیل را در سال 2010 با طراحی و اجرای هتل دابلیو واقع در بارسلونا آغاز کرد و همین موضوع پیشرفت جدی دیگری را در دقت و حساسیت های معمارانه و در عین حال انعطاف پذیر او رقم زد . تجارب معمارانه او با کامیابی در بازگشایی اخیر ساختمان اقصاد و همچنین دیگر پروژه های موفق به پیشرفت خود ادامه می دهد .