"ایوانگاه" به "ایوان" به معنای "نشستگاهی بلند تر از اطراف خود" که معمولا رو به طبیعت باز می شود، اشاره دارد. ایده طرح شکل دادن فضایی ویژه با کمترین دخل و تصرف در طبیعت بوده و از طریق تهی کردن خاک در ارتفاع 20 متری از تراز دشت در کوه رحمت، و با نگاهی به کاخ اردشیر بابکان، شکل گرفته است. ورودی تالار از مرکز به بیرون گشوده شده و فضای درون، به دلیل محصور بودن در خاک می تواند مکانی برای مراقبه یا فضایی معنوی باشد. ایوانگاه، در عین پنهان بودن در دل خاک دارای چشم اندازی ویژه از نظر طبیعی و تاریخی است که در مرز تضادی فضایی میان "درون" و "برون" بودن، به حیات خود ادامه می دهد.