باغ اندیشه (باز طراحی آرامستان با رویکرد اندیشه اسطوره ای) : علی نصیری

امين حشمتی ( 1388/12/14 ) : با سلام
پروژه ی بسیار موفقی است هم روند طراحی گویا به نظر می رسد و هم نتیجه بسیار خلاقان است .
لطفا توضیحات پروژه را در بخش ایده های طراحی تکمیل کنید

روجا تفرجي ( 1388/12/14 ) : سلام
به نظر می رسد طراحی، روند و فرآیند طی ذهنیت به عینیت را در مسیر خویش پیموده؛ و این شاید قوی ترین نکته ی پروژه ی شماست؛ گرچه درک کل طرح از قوه ی فهم اینجانب خارج است!!! موفق باشید

محمودرضا حبیبی ( 1388/12/14 ) : واقعا بهتون تبریک میگم..تصویر شماره 7 عالی بود!

علی نصیری ( 1388/12/14 ) : جناب مهندس حشمتی نظر شما اعمال شد و توضیحات هم به فارسی و هم به انگلیسی به پروژه اضافه گردید.
سرکار خانم تفرجی توضیحات اضافه شده شاید بتوانند در درک تصاویر یاری کننده باشند.
ممنون از لطف دوستان. :)

عاطفه محرری ( 1388/12/14 ) : مرسی علی جان، پروژه خیلی جالبی رو به اشتراک گذاشتی

حسین پورنگ ( 1388/12/14 ) : والا در حد توان من نبود که درکش کنم ایشالا قول میدم کارشناسی ارشد به دقت دوباره نگاشون کنم.
ولی اگه این فضا آرامستام باشه من که نمیرم توش خیلی ترسناک بود.
GOOD LUCK

سیروس قنبرزاده ( 1388/12/14 ) : من خود بنا و کانسپتها رو تحسین میکنم ولی متاسفانه به نظر من کانسپت به سایت خورونده شده.سایت گیج کننده است و مرکز توجه رو از اصل معماری بنا منحرف میکنه.

علی نصیری ( 1388/12/14 ) : @ مهندس پورنگ: توضیح اینکه پروژه کاربری آرامستان ندارد و صرفا در یک سایت آرامستان قدیمی (دارالسلامِ شیراز) شکل می گیرد این اثر یک پروژه شهری است که بنا دارد بازدیدکننده اندکی با مفهوم مرگ درگیر کند.

حسین پورنگ ( 1388/12/14 ) : تبریک میگم من واقعا درکش کردم.

حسین پورنگ ( 1388/12/14 ) : عالی بود.حالا از اول نگاش می کنم مطمئنم که این دفعه بیشتر درکش می کنم.

علی نصیری ( 1388/12/15 ) : @ مهندس قنبرزاده ی عزیز: بنا به عنوان کوشک این باغ (باغ اندیشه) طراحی شده و تنها در ترکیب با باغ معنا دار است و در نظر طراح این دو ( باغ و کوشک) هیچ کدام بی دیگری شخصیت مجزا ندارد

عاطفه محرری ( 1388/12/15 ) : من خیال می کنم با توجه به موقعیت سایت و موضوع پروژه مرکز توجهات سوژه بنا نیست

روجا تفرجي ( 1388/12/16 ) : حالا که توضیحات تکمیلی شما رو می خونم و خوب به اسلایدها نگاه می کنم، فکر می کنم اسلاید 3 و 4 به بهترین وجه ایده رو آشکار می کنند، و باز هم فکر می کنم ایده آنچنان شکل گرفته و فکر شده تا انتهای طرح پیش رفته که عینیت طرح نتونسته خودشو از ذهنیت رها کنه! و این شاید به نوعی موفقیت هم باشه که من نیز مرگ را از پا تا به سر طی می کنم، و سپس کنده می شوم از این خاک به آن . . . ؛نمی دانم!

نیما قاسمی سعادتی ( 1388/12/17 ) : ایده و کانسپت زیبایی دارید ،ولی چند تا نکته هست که دوست دارم بیشتر دربارش توضیح بدید. فرمهایی که شما استفاده کردید خشن هستند و آیا این با ذات مرگ مغایر نیست؟!!! دیدگاه شما از مرگ چیه؟ من به شخصه فضای مرگ رو مبهم و آرامش بخش میبینم، ولی چیزی که الان موجوده فضایی ترسناک رو تداعی میکنه که مسلما آز آرامش خبری نیست.
و نکته بعدی، احجامی است که طراحی کردید، اگر این فرمها( به خصوص حجم مسقف مرکزی) بدون کاربری و صرفا جهت زیبایی باشند با مشکل بزرگی روبرو میشیم، به عبارت دیگر فرم بدون کاربری است و خاصیت تندیس گونه دارد!
البته این نظر شخصی بنده هست، شاید به دلیل اینکه درک کاملی از این پروژه ندارم.
سربلند و پیروز باشید.

علی نصیری ( 1388/12/17 ) : بیان نظرات باعث بازگو شدن ابعاد مختلف ایده های طراحی میشه، از این بابت از کلیه دوستانی که کامنت میذارند تشکر می کنم.
@ جناب قاسمی سعادتی :سعی طراح آن بوده فرم های خلق شده مرموز (یا به عبارت بهتر اسطوره ای)، تکرار شونده و نفوذ کننده به حریم فضای بیرونی( به قول استادم مهندس ایروانیان crypto volume ) باشند همانطور که این فضای بیرونی نیز به حریم زمین وارد میشود (اشاره به حجم های منفی قابل رویت در مقطع طرح). زیرا پدیده مرگ در دید عموم مردم ( به لحاظ ذهنی) ناشناخته و اسطوره ای است که به شدت در زندگی نفوذ دارد و با آن آمیخته است. از این رو فرم های خلق شده و فضای منفی حداکثر هماغوشی را با هم خواهند داشت. این ایده بیان کننده همان دوگانه های اسطوره ای "لوی استراوس" است : مرگ و زندگی، توده و فضا، شب و روز، عدم و جاودانگی و ... که در این اثر نمود پیدا کرده. که هر کدام از این دوگانه ها می توانند در دید مخاطب ترسناک و یا دوست داشتنی باشند و از این نظر جزِ موفقیت های این پروژه است که نظرات دوگانه ای در موردش بیان میشه.
اما در مورد حجم مرکزی ( یا به قول من کوشک) : این استراکچر دارای فضاهای در درون هست که مقاطع و پلانهاش موجودهِ ( هر چند که عملکرد های موجود در آن به مانند معماری مدرن تدقیق شده نیست.) و برای طراح حکم کوشک در باغ ایرانی رو داره که عملکردِ دقیقی رو نمی شه بهش نسبت داد و بی حضور اون باغ معنایی نداره.( البته تصویری رو که می بینید خیلی کشیده شده بعد از آپلود و کاملا از تناسبات خارج شده).
بازم ممنون از ابراز نظرتون

نیما قاسمی سعادتی ( 1388/12/20 ) : خواهش میکنم، ولی به نظر من بیشتر جای مطالعه داره و میشه این مفهوم رو خیلی گویاتر بیان کرد، درباره فضای مثبت و منفی درست میفرمایید ولی میشه یه خورده مهربونتر هم باهاش برخورد کرد و فضای آرامش بخشتری بهش داد.

علی نصیری ( 1388/12/20 ) : عرض شد که باعث بسی خوش وقتیه که شما چنین حسی نسبت به این اثر دارید، چون دیدگاه های بسیار متنوعی در موردِ مبحث مرگ وجود دارد و عده ای نسبت به آن حس دلهره و حتی ترس دارند که نمیشد ازش چشم پوشی کرد و این پروژه به عمد به این شکل طراحی شد! این نظر شما باعث میشه که من بیشتر حس کنم کار موفق بوده. ممنون

نیما قاسمی سعادتی ( 1388/12/20 ) : خواهش میکنم، این فقط نظر شخصیه من بود، و در کل کارتون رو دوست دارم، و اختلاف نظرهایی که پیش میاد به خاطره اینه که این مساله از دیدگاه اشخاص متفاوته و هر کس اون رو با ذهنیت خودش میبینه و میسنجه.
خوشحال میشم اگر نظرتون رو در مورد کارام بدونم.
پیروز باشید.

تيم اتووود ( 1388/12/07 ) : معمار گرامی
با توجه به برگزاری همایش تحلیل آثار معماری در اسفند ماه هرگونه انتقاد یا نظرات سازنده در زمینه نحوه برگزاری و انتخاب آثار را میتوانید در فورم نقد در لینک زیر بیان فرمایید.
http://www.etoood.com/Security/Forum/PostList.aspx?trfkey=81&frmfkey=19

مجتبی (سعید) پارسویی ( 1389/01/02 ) : سلام...
تبریک میگه بخاطر کار عالیتون...
ایده.حجم.گرافیک.ارایه و طراحی همه عالی هستند...
موفق باشی...

م معيت ( 1389/01/31 ) : i just can say : "it was superb! i liked it a lot "

علی نصیری ( 1389/02/09 ) : موجب مسرت و سربلندی بنده است که دوست و سال بالایی عزیزم مهندس معیت از پروژه تعریف می کنند. شما بزرگوارید....
@ مهندس پارسویی : لطف عالی مستدام.

هادی حسینی ( 1389/02/09 ) : با سلام و عرض خسته نباشید .. تبریک میگم بابت کار نوآورانه و موضوع جسورانه شما .. چند تا نکته برای من سواله .. وقتی اولین عکس از کار شمارو دیدم ناخودآگاه ساختمون مرکز علوم ولفسبورگ کار ظاها حدید به ذهنم اومد .. البته بحث من این نیست که چرا این ایده ها به هم شبیه هستن ( چه بسا ناخودآگاه بوده باشه) اما اولین چیزی که با دیدن این احجام به ذهن من متبادر میشه ، سیالیت و پویایی مطلق هست ، بدون هیچ نقطه سکون و آرامش ، و به نظر من این با مفهوم مرگ ( که در اسطوره های ما با آرامش ابدی پیوند خورده) در تناقضه .. نکته دیگه اینکه چرایی ایجاد همچین بنایی در این بستر (گورستان) چیه؟ در حالی که ما در ایران دچار فقر مفرط سرانه بناهای فرهنگی هستیم ، فکر می کنید چقدر توجیه پذیره که این میزان فضای فرهنگی مفید در مکانی احداث بشه که عمدتا روزهای پنجشبه و جمعه مورد استفاده عموم قرار می گیره ؟
از شما به خاطر اینکه کار خوبتون رو برای نمایش در اینجا گذاشتین و هر کس با فراغ خاطر می تونه اون رو نقد کنه بسیار سپاسگذارم .. به امید اینکه فرهنگ نقد معماری روز به روز در جامعه ما بیشتر جا بیفته .

سعید سامی ( 1389/03/19 ) : گرافیک و نحوه ارایه بسیار عالی بود
موفق باشید

سینا حسینی ( 1389/07/11 ) : با سلام، جناب مهندس نصیری عزیز کانسپت شما عالی بود ولی فکر می کنم تا یک طراحی اصولی فاصله زیادی داشت. با احترام فراوان به شما بررسی افکار و نظرات مرحوم مهندس میرمیران و مهندس دیبا در زمینۀ فرایند تبدیل کانسپت به طراحی را پیشنهاد می دهم. کار شما بیشتر خوراک ژانر وحشت هالیوود بود تا جایی به عنوان آرامستان و فضایی فرهنگی تحت عنوان باغ اندیشه.

محمد رسول موسی پور ( 1389/07/28 ) : دوس داشتنی بود!

مانی سام ( 1389/08/19 ) : از صداقت بي نظيرتون در ارائه نهايي لذت بردم ...و طرح با موضوع بسيار هماهنگي داشت خسته نباشيد

ملیسا فرحناک ( 1391/01/28 ) : واقعا خلاقانه و بدیع بود.خلاقیت از انتخاب موضوع پایان نامه تا نحوه ی ارائه پروژه وجود داره.بهتون صمیمانه تبریک میگم.کارتون من رو تحت تاثیر گذاشت.

رضوان یارحقی ( 1391/12/04 ) : سلام کارتون فوق العادس منم برای موضوع پایان نامم این موضوع رو انتخاب کردم ایکاش میشد کمکم کنین موفق باشین

سجاد جعفری ( 1395/03/08 ) : عالی بود البته علاوه بر تلاش خودتون استادراهنماهاتون فوق العادن...من چجور میتونم باشما در ازتباط باشم مهندس؟؟؟