ساختن رابطهای برابر و منصفانه با محیط بسیار گسترده
چین، به واسطه ی موجود کوچکی به نام معماری مشکل است. از یک خانه بی نهایت کوچک تا بزرگترین
ساختمان، همه به نحوی حس عدم اعتماد به پیرامون را انتقال می دهند و حالتی دفاع را
تداعی میکنند.
این اتمسفر چه در شهرها و چه در محیطهای دور از نواحی ای که ساخت و ساز در ان ها
رایج است هم احساس میشود. یک حالت تسلیم و قطعیت در هوا موج می زند، احساس قطعی و
اجبار به بسته و بیرون و تنها ماندن. ساختمانهای چینی به تنهایی در محیط بیپایان
پیرامون شان ایستاده اند . . . تمام این موارد باعث میشود که نیاز واضح به
برقراری ارتباط مطلوب بین معماری و محیط اطراف، زمانی که بستر کار ما چین باشد،
بسیار دشوار به نظر آید.
سوال این است که چگونه میتوان محیط و معماری را در بستری به نام چین همتراز و
همراستا در نظر گرفت؟ چگونه میتوان محیط و معماری را به حداکثر نزدیکی با یکدیگر
رساند؟ چگونه میتوان مرز بین آنها را تا حد امکان مبهم کرد؟ چگونه میتوان طبیعت
را به موجودی نرمتر برای ما انسانها تبدیل کرد؟ اینها موضوعات اصلی این پروژه
هستند.
این پروژه یک مجتمع چندکارکردی در قالب یک طرحِ توسعه جدید
در شهر ریژائو در استان شاندونگِ چین است،
که همچنین به عنوان یک فضای نمایشگاهی، مرکز بازدید و مرکز خرید نیز خدمات میدهد.
فضای نمایش در حال حاضر بر صنعت شکلات سازی و هنرهای مرتبط اش متمرکز است، اما
برنامه این است که بتوان در آینده محتوای نمایش را به راحتی تغییر داد. محل پروژه در
یک دریاچه ی مصنوعی نزدیک ورودی منطقه ای در حال توسعه قرار دارد و افراد با عبور
از این ساختمان در راه خود به سمت ساخت و سازهای جدید می روند؛ مساحت کل زمین هم حدود
20,000 مترمربع است.
در طراحی، معماری و محیط به آرامی در هم گسترش یافتهاند،
ساختمان سطح دریاچه را از یک سو تا سویی دیگر در طولی حدود 1 کیلومتر قطع می کند، که
تقریباً برابر با همان طول دریاچه است. سطح افقی و شفاف دریاچه به داخل ساختمان
کشیده شده و زمین، در قالب زمینی جدید، گسترش می یابد تا همه احساس کنیم می توانیم
روی سطح دریاچه ای که انسانها نمیتوانند روی آن قدم بگذارند، راه رویم. ردیفهای
ستون در آب ایستادهاند؛ بر روی آنها، یک سقف کمربندْمانند، مرز جدیدی بین آب به
داخل کشیده شده و زمین رقم می زند. همه این عناصر به صورت همزمان در نظر گرفته شدهاند.
ستونها به فواصل منظم تکرار شده اند تا سطح جدید آب را تعریفکنند، اینگونه یک
بیرونِ جدیدِ درونْ سازه ای داخل ساختمان زاییده میشود، به این ترتیب یک طبیعت
جدید که قادر به نشستن آرام کنار ما انسان هاست، درون معماری ظاهر میشود.
یک جداره ی شیشه ای بین ستونها قرار گرفته است. در برخی از
بخشهای مجموعه، میتوان شیشه ها را وقتی هوا خوب است باز کرد، این خاصیت به
ساختمان کیفیت هواپیمایی طور میدهد و باد آرام به ساختمان دعوت میشود تا پوست را
نرمْ لمس کند. بخشهای پایین پنلهای شیشه ای زیر آب، شکافهایی دارند که به طور
طبیعی آب را از دریاچه به داخل ساختمان هدایت میکنند. در این محیط طبیعی جدید که
درون یک قطعه معماری ایجاد شده است، احساس میکنیم که صحنه درونی به صحنه خارجی
منتقل شده است. در فضای درونی به آسودگی پرسه می زنید و مکانهایی با کیفیت های
نمایشی را در مناطق گسترده از زمین بیرون پیدا می کنید، این در شرایطی است که شما
در یک زمینِ باریکِ تنگ و احاطه شده توسط یک منطقه وسیع از آب گام برمی دارید. در
برخی از مکانها سقف بلند می شود که اجازه ورود نور فراوان و مشاهده ی چشمانداز
اطراف را فراهم می آورد؛ برخی از موقعیت های مکانی پروژه در سطح پایین تعریف می
شوند. . . از شکافهای باز شده در هوای
ملایم، امواجی از دریاچه به سطح آب متلاطم داخل ساختمان منتقل میشوند. در زمستان
دریاچه بیرونی منجمد میشود و مایع زیرِ سطح یخ زده از طریق شکافهای پایین شیشه
به داخل جریان می یابد و در انتظار بهار در آنجا جمع میشود.
یک قطعه طولانی از معماری که در مقیاسی مشابه با منظره پیرامونی
اش گسترده میشود، مانند بادی آرام و نازک که از روی دریاچه میگذرد. در برخی از
مکانها، منحنی نرم سقف به سمت پایین سر می خورد و با سطح دریاچه ادغام می شود و
در برخی از نقاط دیگر، سقف منخنی به سوی آسمان میپیچد و به طور بخشنده ای باز می شود
و فضای داخل ساختمان را با منظره خارجی ادغام میکند.
کلید حل مشکلِ منظر در چین این است که معماری را در قالب
"غول نرم و آرام و محترم" خوابیده یا نشسته یا ایستاده در یک محیط
مشاهده کرده و به دنبال رابطهای کاملاً جدید بین طبیعت و ساختوساز بود . . . در
چنین حالتی انسان درون ساختمان محیط طبیعی ای را کشف میکند و از طریق یک بیرون
جدید که درون ساختمان ظاهر شده است، ارتباط دوستانه اش با طبیعت اطراف را تقویت میکند.
بنابراین یک رابطه جدید بین طبیعت و انسانها به وجود میآید. ایجاد این وضعیت هدف
این پروژه بوده است.