مجموعه تحقیقاتی و طراحیْ پژوهی "تِرِه فُرْم وان"
یک پاویون را در قالب "طراحی با مدل درختی" ساخته است که بیشتر به یک سازه
ی صخرهْ‌مانند زمینْ مبنا می ماند، یک زیستگاه پایدار را در طبیعت پیشنهاد می‌نماید.
این سازه با ترکیب روش‌های سنتی پیوند درخت و طراحی محاسباتی مدرن، فضایی مشترک
برای انسان‌ها و حیوانات را با وسعت حدود 93 متر مربع فراهم می‌کند. این پروژه که در نزدیکی مرکز هنری استورم کینگ در نیو
ویندزور، نیویورک قرار دارد، رویکردی اجتماعیْ اکولوژیکی به معماری دارد و به
عنوان رصدخانه، مرکز آموزشی و پناهگاه حیات وحش عمل خواهد کرد. این سازه با
استفاده از داربست های طاقِ چوبی متقاطع، نمونه اولیه خانه ای را ایجاد می کند که تلاش
می کند با محیط طبیعی خود در هماهنگی کامل قرار گیرد، طراحی با جایگزینی مواد صنعتی
مضر با مصالح بادوام و مبتنی بر زیست بوم منطقه به دنبال به حداقل رساندن اثرات
زیست محیطی سازه طرح بوده است.
این پروژه که تلاش شده با مصالح طبیعی ساخته شود از حداقل میزان بتن در نما بهره
برده است و سازه ی کلی آن از سرو و دیگر مواد طبیعی شکل گرفته تا بر پایداری و طول
عمر طرح تأکید گذارد. قطعات پاویون از درختان یک مزرعه زیست توده محلی که ارتفاع اش
به 30 متر می رسیده استخراج شده و در محل پروژه حالتی داربستی به خودش می گیرد.
این درختان از یک سیستم دیواری مدولار ساخته شده اند که از الیاف جوت قلاب بافی شده
ی دست ساز شکل گرفته است که با فیگورهای حجمی بیوپلاستیکِ چاپ سه بعدی شده پر شده
اند و زیستگاه های کوچک و شبکه های غذایی را برای افزایش تنوع زیستی ایجاد می
کنند.
"تِروفُرمْ وان" به دنبال توسعه رویکردی در معماری است که به جای تحمیل طرح
به محیط، با محیط به تعامل برسد، بر اساس همین رویکرد است که طراحان پاویون در
تبیین اش می نویسند:"ما قصد داریم بازدیدکنندگانمان را در جنگل غسل دهیم تا خود
را درون همین اکوسیستم تجسم کنند و اعضای جامعه تشویق شوند تا تکامل سازه از مراحل
اولیه تا تبدیل نهایی آن به یک خانه درختی را مشاهده نمایند".
در پاسخ به فراز و نشیب های فزاینده ی رویدادهای آب و هوایی، این پروژه، از انعطاف
پذیری و پاسخگویی اکولوژیکی بهره می برد و از سیستم های بیولوژیکی نیز استفاده می نماید.
این سازه ی زنده به عنوان یک آزمایشگاه در سازگاری با تغییرات فصلی عمل می کند و
تلاش می کند محصول یک نگاه بیواکولوژیکی باشد و از همین روست که شکل و عملکردش
مدام در حال تکامل و توسعه است و کاربران را نیز به تعامل فعال با خودش دعوت می
کند و حس ارتباط با محیط را تقویت می نماید.