شکل گیری خاطره های خوب و خوش زندگی , غیر از ما آدم هایی که خاطره می سازیم به مکانی برای وقوع اتفاق هم نیاز دارد.این مساله کاملا بین المللی است و ربطی به مرزبندی کشورها ندارد.بسیاری از خاطرات به یادماندنی بسیاری از مردم بسیاری از کشورها , در مکانی اتفاق افتاده که به عنوان یک فضای شاخص و شناخته شده , در نظر آدم ها جاودان هستند.
این جاودانگی , البته هم همیشگی نیست.ساخته های بشر گاهی با یک اتفاق طبیعی یا غیر طبیعی مثل زلزله یا آتش سوزی ز بین می روند و فقط خاطره اشان باقی می ماند.خاطره هایتان از سینما آزادی تهران که هنوز در خاطرتان هست؟همان ساختمان دوست داشتنی شهر , با آن سر در بزرگ آزادی , که چند سال پیش در آن سال هایی که سالنی به سالن های سینمایی ما اضافه نمی شد, سوخت.چند ماه بعد از حادثه , مالک سینما یعنی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی مسابقه ای عمومی برای معماران برگزار کردتا بهترین طرح بازسازی آزادی انتخاب شود .
از میان تمام کسانی که به دلایل مختلف دوست داشتند در پرو ژه آزادی سازی شرکت کنند , بابک شکوفی برگزیده شد و قرار شد بعد از تمام تغییر و تحول های معمول در سازمان و در طرح و در اندازه زمین و زمان اجرای طرح , ساخت سینما با تاخیری چند ساله آغاز شد. بابک شکوفی که چند ماه پیش پروژه سینمایی دیگرش به نام "تماشا" در منطقه 22 تهران افتتاح شد , از سال 81 کار خود را برای راه اندازی مجموعه سینمایی آزادی و به همین نام , پنج سالن سینما , کافه تریا و رستوران , و فضای تجاری و خدماتی می بینیم . شکوفی عقیده دارد " در حال حاضر در هیچ جای دنیا ساخت یک سالن سینما به صرفه نیست .
به این دلیل که هم هزینه بالایی دارد و هم پاسخگوی نیاز های فرهنگی و تفریحی جمعیت امروز شهرها نیست. "در این مجموعه ها با کاربری های تفریحی و تجاری دیگری هم در کنار سالن سینما قرار گرفته اند که هرکدام از این کاربری های عمومی شهری ,نقش یکدیگر را تقویت می کنند . " در ایران مصوبه ای برای تشویق بخش خصوصی به ساختن سینما تصویب شد . براساس این مصوبه ,بخش خصوصی که سوددهی ساخت سالن نمایش فیلم را مطلوب نمی دید و پای خود را از این دایره بیرون کشیده بود , اجازه پیدا می کرد فضایی را به اندازه همان زمینی که در آن سینما می سازد , به ساخت مجموعه تجاری اختصاص دهد.
فکر می کنید این مصوبه چقدر به رونق ساخت و ساز سینما کمک کرده است؟ "آمار دقیقی از میزان علاقه مردم به ساخت سینما در دستم نیست اما با یک نگاه به نسبت دقیق می بینیم که بعد از این تصویب این مصوبه , سینماها به چند سالن تبدیل شدند و روند مجموعه سازی همچنان ادامه دارد." شکوفی توضیح می دهد :"مجموعه تجاری که از آن صحبت می کنیم لزوما به شکل مغازه نیست.رستوران ,کافی شاپ , محل بازی , سالن بولینگ و مکان های دیگری که می تواند زمان خوب و شادی برای مردم فراهم کند در فهرست این مجموعه تجاری قرار میگیرند . " وچون :"باتوجه به استانداردهای جهانی تمام شهرهای ایران با مشکل کمبود سالن سینما و مراکز عمومی و تفریحی رو به رو هستند , شیوه ای که در پیش گرفته شده به درد تمام شهرهای ما می خورد .
" از شکوفی می پرسم به عنوان معماری که در کارنامه خود طراحی دو مجموعه سینمایی دارد , آیا باز هم دوست دارد سینما بسازد؟بدون لحظه ای تردید پاسخ می دهد : " پروژه سینمایی بسیار شیرین هستند . به این دلیل که هم ماهیت فرهنگی و هم دست آدم باز است تا به طراحی اش قالب هنری بدهد و یک مجسمه شهری طراحی کند .سینما یکی فضاهای عمومی شهری است که طراحیآن برای یک معمار بسیار لذت بخش است . " میگوید در پروژه سینما آزادی سعی کرده ترکیب بندی سطوح واحجام و فضاهای پر وخالی و تلفیق مصالح مختلف شفاف و کدر طوری انجام شود که کل ساختمان به یک مجسمه شهری تبدیل شود .جایی برای اتفاق افتادن خاطره های شهروندان .
سال ها بعد , بچه های شما هم می توانند از یادآوری خاطره تماشای یک فیلم سینمایی و شامی که همراه شما در سینما آزادی خورده اند همچنان لذت ببرند . مثل خاطره های شادی بخش سینما رفتن دوران کودکی ما.