ما غالبا در مورد ارمان شهرها داد سخن می دهیم، و بدان ها به مثابه سیاقی می نگریم که با مطالعه شان می توان از گذشته اموخت و از معرفت برامده از ان در پروژه های جاری مان بهره برد. یادداشت های منهتن برنارد چومی نیز بر قرار صورت بندی شده است، اویی که می گوید: "معماری صرفا به مناسبات فضا و فرم نمی پردازد بلکه بر رویداد، کنش و انچه در فضا حادث می شود نیز تاکید دارد".

در توضیح کتاب امده است:

یادداشت های مهتن با غالب کتاب های معماری تفاوت بنیادی دارد، چرا که انچه در این کتاب امده نه پروژه های واقعی است و نه پروژه های تماما خیالی. نمونه هایی که در این کتاب مد نظر امده و غالبا در انتهای دهه هفتاد تحریر شده اند تلاش دارند برنامه ی نظری ای باشند از تفسیر معمارانه واقعیت. برای نیل به این مهم، نمونه ها، ساختاری مشخص را به کار گرفتند و به تصاویری تمسک جسته اند که یا خودشان مستقیما رویدادند و یا موید ان اند(برخی از ان ها را می تواند کارکردها نامید و برخی دیگر را برنامه ها). در عین حال کتاب به کمک پلان ها، برش ها و دیاگرام ها فضاها را تعریف می کند و مشخص می کند چگونه حرکت کنشگران متفاوت که هر کدام به نوبه خود وارد صحنه های از پیش مقرر معمارانه می شوند، چگونه می تواند ان را مخدوش می سازد. هدف کتاب به وضوح وانویسیِ چیزهایی است که به طور معمول از فرایند بازنمایی های رسمیِ معمارانه حذف شده اند، چیزهایی مثل روابط بی نهایت پیچیده میان فضاها و کارکردهایشان، بین تنظیمات فضایی ساخته و محقق شده و برنامه های پس زمینه شان، بین گونه و برنامه، میان ابژه ها و رویدادها، یادداشت ها عملا به شهر قرن بیستمی می پردازند.

هدف یادداشت های منهتن همانگونه که پیش امد به رشته تحریر در اوردن تفسیر معمارانه واقعیت است و به چهار بخش تقسیم شده است: پارک، خیابان، برج و بلک.

بن مایه غالب بر قالب کتاب مُقَوِم ساختن شکاف های میان کارکرد، فرم و ارزش های اجتماعی است؛ فروپاشی ارتباط میان معنا و هستی، حرکت و فضا، انسان و شی، این شاید مهمترین هدف کتاب است. البته رویارویی اجتناب ناپذیر این مفاهیم پی ایندهای بی نهایت وسیع با چرخه عملکردی غیر قابل پیش بینی به دنبال دارد. یادداشت های منهتن عمیقا به دنبال ارائه خوانشی است متفاوت از معماری ای که تحت شمول ان فضا، حرکت و روی داد مستقل از یکدیگر به حیاتشان ادامه می دهند و حتی بر قوام مناسباتی نو ایین رو در روی یک دیگر موضع می گیرند و نهایتا عناصر رایج متشکله معماری متلاشی شده و بر سیاق های نو مجددا سامان می یابند.

برنارد چومی در یادداشت های منهتن تلاش دارد در ره یافتی میان رشته ای با کمک گرفتن ابداعی از مفاهیم سینمایی، سه عنصر اصلی معماری: فضا، حرکت و روی داد را کنار هم می اورد.

نسخه کامل کتاب را می توانیذ از اینجا به صورت رایگان دانلود نمایید.