جفت برج دیگری با نامِ " اژدهاهای رقصان"( Dancing Dragons)، که بوسیله¬ی دفتر معماریِ آدریان اسمیت(Adrian Smith) + گُردون گیل(Gordon Gill)، مستقر در شیکاگو، به مجموعه ی مکرر سازه های بلند مرتبه ی منطقه اقتصادی بین المللی یانگ سان خواهد پیوست. کاربری های اداری، مسکونی و فروشگاهی در این جفت برج؛ با ظاهر خارجیِ زیبایی که از تاثیرات فرهنگ سنتی مشتق شده است، در این طرح جامع خواهند نشست. نماهایی که از هسته های بلند و عمودیِ450 و 390 متری معلق شده اند؛ یک سری برج های مینیاتوری که بر روی ظاهر آنها کار شده است و به نظر می رسد فراتر از مرز ساختمان ها همچنان شناور هستند. بالا و پایین این مولفه های طراحی شده با برش های مورب درهم؛ برجستگی های پاگوداهای کره ای را مجسم می کند. برج ها با واحدهای لعاب داری که با هم هم پوشانی دارند به صورت یک الگوی مقیاس مانندِ مرتب و منظم پوشانده شده اند. چنین سیمای خارجی به موجودات اسطوره ای بر می گردد و این برداشت توجه ما را به نام همین منطقه سوق می دهد؛ یانگ سان (Yongsan)، نامی که به معنای تپه ی اژدها(Dragon Hill) است. پنل های دیوار پرده ای که دریچه های 600 میلی متری در خود دارد به این پوست قابلیت تنفس داده است.