به موازات تکمیل برج دوقلوی تورنتو، دفتر معماری ام ای دی به دنبال تحقق یک ایده های رویاپردازانه دیگر در زمینه بلندمرتبه سازی است، البته این بار در چانگ کوئینگ چین، زادگاه یانسونگ ما، بنیان گذار دفتر معماری ام ای دی. جنگل شهری ام ای دی ره یافتی است برای ترکیب معماری و طبیعت.
برج از نظر زیبایی شناسی از کوه های اطراف الهام گرفته است، حالت قله و دره مانند حادث شده در برش مجموعه حاصل کنسول شدن صفحات بر قراری پی در پی در یک دیگر است. لایه های کاملا خمیده،، عملا امکان مدولاسیون در برش را به صفر رسانده، هیچ طبقه ای بر قرار طبقه ی دیگر نیست.
بعضا اختلاف ارتفاع بین دو طبقه حاصل محاسبه رشد درختان در این برج جنگلی شهری می باشد. هر طبقه دیدی پانارامیک از کلیت مجموعه به ما می دهد، دیدی که حاصل دیواره شیشه ای از کف تا سقف هر طبقه است. به همان میزان که نمای شیشه ای در پس زمینه گم می شود، فضای داخلی ساختمان هم شفاف می شود. کف های امتداد یافته و کنسول شده ی تعریف شده ان سوی دیوارهای تدقیق کننده فضای داخلی، بالکن های مجموعه را ایجاد می کنند، بالکن هایی که غالبا به کار کشت سبزیجات می ایند، تا خاطره واحدهای خودگردان مجتمع های مسکونی لوکوربوزیه زنده شود.
این برنامه ترکیبی که در قالب یک ساختمان تدقیق شده است عملا سادگی بیمارگونه مبتلا به اسمان خراش های معمولی را نفی کرده است و لایه حائل میان معماری و طبیعت را به حداقل رسانده.
این طرح را می توان نمونه ای مناسب از مواجه معماری با معضلات برامده از توسعه در کشور چین دانست، معضلاتی همچون تراکم بالا، مقیاس غیر انسانی رشد شهری، اثرات زیست محیطی شهرنشینی افراطی در چین، دور شدن شهرنشینان یا نوْشهرنشینان چینی از طبیعت و سنت های زیست بومی شان، اتووود پیش از این با تمرکز بر معماری ونگ شو، تلاش کرده است به تبیینی نسبی از وضعیت معماری چین رسد، نگاهی کلی به اثار ونگ شو را می توانید در مقاله وَنگ شوُ؛ باستان شناسی اتمسفری کهن برای کشف امر نو به قلم فاطمه موسوی مقدم بیابید و تدقیق مواضع ونگ شو به عنوان معتبرترین معمار چینی شناخته شده در محافل جهانی در مواجه با شهری شدن، سیاست های توسعه کالبدی، سیاست های کنترل مهاجرت و سنت های معماری بومی را نیز می توانید در مقاله شهری شدن به سبک چینی و بحران تمدنی؛ ونگ شو و معضل تدقیق معماری: معماری خنثی، معلق یا متعهد به قلم استفن اسمیت مشاهده فرمایید.