در ماه آوریل سال 2010 جامعه‌ی معماری برای حفاظت یکی از بیشمار ساختمان‌های پست مدرنِ در معرض خطر متعلق به دهه‌ی 1980 تجمع کردند.

صاحبان جدید برج کروزبرگ – که توسط جان هیداک طراحی شده بود – زمانیکه شروع به تغییر نمای ساختمان نمودند نقدهای منفی را از جانب معماران مطرح دریافت کردند. هم اکنون نمای برج کروزبرگ بازسازی شده است و توجهی که به آن می‌شود بازتاب تاریخ پست مدرن آن و برجستگی طراح فوق‌العاده‌ی آن است.

هیداک دوران حرفه‌ای خود را در کوپریونیون آغاز کرده و بعدها از سال 1972 تا 2000 در آنجا به عنوان رئیس خدمت کرد. این هنرمند و معمار برجسته، ساختمان‌های بسیار کمی ساخت و بیشتر به جهت نوشته‌ها، تاثیرات علمی و سهمش در نظریه‌های معماری شناخته می‌شود.

او در هر دو انجمن " New York Five " و "The Texas Rangers" عضو بود و به همان اندازه که خوب نظریه‌پردازی می‌کرد شعر نیز می‌نوشت. برج کروزبرگ نمونه‌ای نادر از کارهای ساخته شده اوست.

برج کروزبرگ بخشی از برنامه‌ی بین‌المللی بائوآفشتلونگ (برنامه بین‌المللی ساخت مسکن) (IBA) در سال 1987 بود. این برنامه‌ی آلمانی همچنان از طراحی و معماری خلاقانه از طریق پروژه‌های ساخته شده و ساخته نشده حمایت می‌کند. در سال 1987، IBA از معماران و طراحان برجسته جهت طراحی مسکن برای اقشار متوسط و کم‌درآمد در غرب برلین، دعوت به عمل آورد.

پروژه‌ی هیداک متشکل از یک برج 14 طبقه با دو جناح جداگانه‌ی 5 طبقه بود. برج رنگی خنثی دارد و بال‌هایی که با اشکال هندسیِ سبزرنگ به نماهای برج چسبیده‌اند. این بیرون‌زدگی‌ها به عنوان بالکن‌ها و سایه‌بان‌هایی برای واحدهای مسکونی اقشار کم درآمد به‌کار گرفته می‌شد.

پیشنهاد نوسازی توسط صاحبان شامل تغییراتی از جمله حذف سایه‌بان و گسترش بالکن‌ها بود.

انتقاداتی که توسط جامعه معماری متوجه این طرح (نوسازی) شد، ایجاد تغییرات را متوقف و تجدیدنظر درباره‌ی ارزش این ساختمان را تقویت نمود. به جای تغییرات اصلی، برای برج کروزبرگ نوسازی کاملی برنامه‌ریزی شد، از جمله باغ‌های اطراف که قبلاً طراحی شده بودند اما اجرای آن‌ها هرگز تحقق نیافته بود.

امروزه برج کروزبرگ توسط دولت حفاظت می‌شود؛ با تبصره‌ای که عنوان می‌کند هر طرحی که موجب تغییر در برج مذکور و همچنین بقیه ساختمانهای ساخته شده IBA در سال 1987 شود، می‌بایست توسط سازمان شهرسازی و میراث فرهنگی شهر تأیید شود.

این تغییرعقیده (در بازسازی) مدیون صراحت جامعه‌ی معماری، و ادای احترام و پاسخ یک شهر به ساختمانی منحصربه‌فرد و همچنین به تأثیرگذاری طراح دانش‌پرور آن است.