فواره یکی از شناخته شده ترین آثار مارسل دوشان که به شکل گسترده ای در قامت یکی از آیکون های هنر قرن بیستم پدیدار شد, نام گرفت. اصل این اثر که هم اکنون از بین رفته شامل یک آبریزگاه استاندارد که به جای اینکه در وضعیت معمولش به شکل عمود قرار بگیرد بر جبهه ی پشت تخت شده و با این نشان 'R. Mutt 1917'  امضا گردیده است.

نمونه ی موجود این اثر در گالری تیت یک نسخه بدلی از سال 1964 ساخته شده از سفال لعاب دار و نقاشی شده که به چینی اصل می ماند. این اثر در رنگ های سیاه و سفید امضا و تکثیر یافته است. فواره یک نمونه از مجموعه ای است که دوشان آن را "حاضر آماده" نامید. یک شی معمولی ساخته شده که در قامت یک اثر هنری پنداشته شد.  این اثر بازتاب دهنده ی هجومی به عرف ها و خوش ذوقی های کلاسیکی است که دوشان و جنبش دادا به واسطه ی آن شناخته شدند.

ایده به یک شی بی ارز ش در جایگاه یک اثر هنری و برآمده از گفتگویی میان دوشان و دوستان امریکایی او کلکسیونر والتر آلنزبرگ و هنرمند جوزف استلا اشاره دارد.  در پی این گفتگو, دوشان یک آبریزگاه از یک مغازه ی لوله کشی خریداری کرد و آن را در یک نمایشگاه که توسط انجمن هنرمندان مستقل سازماندهی شده بود ارائه داد. هیئت مدیره به ارائه ی تمام اثرها به استثنای فواره موافقت کرد. دوشان و ارنزبرگ هردو عضو هیئت مدیره بودند, و بلافاصله در اعتراض به این عمل استعفا دادند.

 همزمان با این برخورد یک مقاله اتنشار یافت, تصور عموم بر این بود که این مقاله به واسطه ی دوشان نوشته شده باشد. این نوشته مدعی بود که فواره ی 'Mr Mutt' غیراخلاقی نیست, بلکه یک چیز پوچ است. اثاثیه ای است که شما هرروز از پشت ویترین های مغازه ی لوله کشی می بینید. اینکه آیا 'Mr Mutt' با دستانش این شی را ساخته اهمیتی ندارد. او این را از بین کالاهای روزمره اتنخاب و بیرون از بسترش آن را جانمایی کرده و بی توجه به کارکرد آن یک نگاه جدید نسبت به آن شی پدید آورده است.

.