سیحون اولین معماری است که هندسه نا اقلیدسی را وارد معماری ایران میکند او در تعاملی میان هندسه اقلیدسی و هندسه نا اقلیدسی بنیان گذار یکی از بنیادیترین مفاهیم معاصر ایران است گذار و یا به عبارتی ترانسفرمی میان ساخت های کلاسیک ایران به سوی تولید ایده ای نوین برای پلاستیک احجام ایرانی به عبارتی برای اولین بار معماری ایرانی دچار پلاستیک می شوند و از ساخت فلت در معماری سنتی ایران گذر میکند ،این تلاش خود آگاه سیحون و شاگردانش در آثاری هرچند کم به بلوغی شگرف میرسد.
اما لزوم گذار از "فلت"به "پلاستیک" در آثار سیحون حاصل از الزامی معنا پردازانه برای تولید زبان معمارانه است تبلور صورت بیرونی عدم،در حقیقت برای اولین بار معماری ایرانی هندسه را نه فقط برای استحکام و ساختار و سازه بنا بلکه آن را برای توسعه زبان معماری ایرانی به کار میگیرد، او دستور زبانی را خلق میکند که امکان تولید صورتی برای کامپاکس های فلسفی دهری مسلکانه فلاسفه ایرانی به وجود میآورد.
تولید فضایی که در هیچ کدام از صورتبندی های کلاسیک معماری قابل پی گیری نیست ، اما این امکان را فراهم میآورد که آنچه که در کلام فرض محال است در آثار او تبدیل به عینیتی هندسی شود.در حقیقت تبدیل هندسی فرمال اقلیدسی با حفظ تقاط شاخص هندسی و انتقال به یک محور بردای در جهت عمودی مهم ترین ابداع هندسی سیحون است.
هرچند که امانت در المان میدان آزادی تلاش موفقی در جهت باز تولید هندسه نا اقلیدسی دارد اما تنها در سطح باز نمودی صوری باقی میماند؛ در آثار سیحون این مسئله در تعامل و مشخصا برای پیش برد و تولید زبانی معمارانه است.