طرح هولر و يون ؛ برنده جايزه شهر آينده آئودي ؛ 2012 اريك هولر و جي. ميجين يون از كمپاني معماري هولر + يون به عنوان برندگان جايزه شهر آينده آئودي سال 2012 اعلام شده اند ؛ اين مسابقه معماري بين المللي در رقابت براي طراحي انتقال در فضاهاي شهري از 5 منطقه برپا شده است ؛ مناطق پايتختي بوستون/ واشنگتن ، استانبول ، بمبئي ، دلتاي رودخانه پرل و سائوپائولو. اين شركت بوستوني با برنده شدن در اين مسابقه با طرحي به اسم Shareway منطقه اي از بوستون را طراحي و بازساخت كرده كه با اسم بوسواش : "بوستون + واشنگتن " معروف شده است.
هولر + يون يكي از پنج دفتر معماري است كه براي رقابت نهايي انتخاب شده بودند ؛ چهار كانديد نهايي اين مسابقه شركت سوپرپول از استانبول ، گروه CRIT از بمبئي ، شركت معماري و شهرسازي گره از دلتاي رودخانه پرل و شركت شهرسازي تينك _ تانك از سائوپائولو. شوراي انتخابي اين مسابقه شانس ديدار با تمامي اين شركتها را داشته است و از آنها درباره ديدگاههايشان از معماري در جوامع مصاحبه كرده است. همچنين در زمان مراسم اعطاي اين جايزه گفتگويي با اريك هولر انجام شده است كه اين فايل را مي توانيد از اين لينك مشاهده كنيد.
بوسواش كلانشهري است كه از بوستون تا واشنگتن را در بر گرفته است و جمعيتي معادل پنجاه و سه ميليون نفر دارد و يك سوم از توليد ناخالص داخلي كشور را تامين مي كند . با اين حال ، بوسواش فقط از طريق پيش بيني ها و پيش ساختها قابل تصور بود : چاره انديشي با مقياس درون شهري براي ايجاد بزرگراه هايي استاندارد ؛ تقسيم بندي هاي شهري خود متشابه و شبكه اي از زيرساختها . اين منطقه كلانشهر _ تعريف شده توسط شبكه پراكنده آلاينده هاي برون شهري ، حومه نشيني و چگالي بالايي براي راههاي شهري _ قبل از آنكه خود را به ثبت برساند با انفجار جمعيتي از شش به پنجاه ميليون نفر در دهه هاي اخير رسيده است. اين منطقه شهري كه بوسيله زيرساختهاي انتقالي شهري تقسيم ، متصل و احاطه شده است و ارتباطات و اقتصادش را از بقاياي بهم پيوسته امتداد گذر بزرگراه بين ايالتي I-95 دارد ، توسط جغراقي دانان و نظريه پردازان شهري اي كه پيرامون حوادث زياد شده از هر شهر مدرن تحقيق مي كرده اند ، ثبت شده است.
ساخته شده از روياهاي منسوخ شده و زيرساختهاي از بين رفته ، بوسواش باقي مانده ايست از زندگي سنتي شهري كه در نوسان مانده است . بدين گونه ، ساكنان اين شهر هنوز آنرا با مرزهايي بسيار قديمي فضا سازي مي كنند ؛ مرزهايي كه توسط حاشيه هاي شهري گذشته ، بلوكهاي انتخابي و مرزهاي دولتي شكل مي گيرند. با در نظر گرفتن اين ديدگاهها ،تصور نسبتا روشني به راهها بدست آمد و ماتريكس هاي متراكم جغرافيايي پنهاني طراحي شده است كه كمتر به مرزهاي دولتي توجه دارد و بيشتر از طريق مناطق اقتصادي ، اقليمي و زيرساختهاي ارتباطي و ميزان حمل و نفل و انتقال شكل گرفته اند.