در نزدیک شدن به فرایند طراحی برای مرکز هنر جدید کیمبال, دفتر معماری BIG ایده ی درخوری به منظور توسعه ی شهری پارک سیتی - میراث در حال ویران شهر - بنیان نهاد. آنها احساس می کنند فرم مرکز هنر جدید کیمبل در جایگاه انباشت این روایت های غنی ظهور یافت.
BIG در این مورد زمانی اقدام به عمل آورد که یکی از ساکنین قدیمی پارک سیتی با حسی نوستالژیک درباره ی ساختمان کوالیشن قدیمی که در جنوب سایت کیمبل ایستاده بود, صحبت کرد. این ساختمان با 80 فوت بلندا به مدت 80 سال جایگاه یک لندمارک آیکونیک و یادمانی از میراث در حال ویران داشت تا زمانی که آتشی تراژیک در سال 1982 این فاجعه را به بار آورد. آنهاخواهان بازتولید بعضی از ایده هایشان در مرکز هنر جدید کیمبال هستند. نه صرفاً احیای تناسبات و مادیت بلکه تاریخی که آن را به نمایش می گذارد.
از نظر تاریخی چوب مواد اولیه ی ساخت و ساز ساکنین معدنچی در پارک سیتی بود. در داخل معادن چوب های سنگین درمهار کردن بار دیوارهای حائل عمل می کنند.همان تکنولوژی که به شکل معکوس در خارج از معادن به عنوان سازه های ابتدایی برای اکثر ساخت و ساز های مسکونی به کار برده می شد. آنها مرکز هنر جدید کیمبال را به مثابه گونه ی تکامل یافته ی این سازه ی تکنیکال اولیه که به یک کلبه ی الوار مانند تکامل یافته در یک مقیاس بی سابقه تبدیل شده بود, به تصویر آوردند.
جالب ترین چالش این دفتر معماری با پروژه بافت شهری اشغال شده توسط این بنا بود. که در تقاطع اجتماعی ترین و فعالترین خیابان – خیابان Main – و یک خیابان اریب که به دروازه ی ورودی شهر تبدیل شده است – خیابان Heber – واقع شده بود.حجم به واسطه ی پیچش های طراحانه اش به هر دو راستای شهری پاسخگو است. آنها این موقعیت را با دادن یک گالری ضروری به هر دو خیابان کنترل کردند.
جانمایی ساختمان با خیابان Main و شبکه ی شهری مرتبط است.و به شکلی ارتفاع گرفته که برای هر بازدید کننده از شهر قابل دیدن باشد.و نهایتاً تبدیل به ساختمانی آیکونیک و بافت گرا در آستانه ی شهر شده است. این پروژه طرح برگزیده ی این رقابت شد.این سایت هم چنین به دلیل پتانسیل تفریحی اش برای اسکی و برگزاری فستیوال فیلم ساندنس شناخته شده است.