چشم انداز آينده شهر لنس، فرانسه در سال 2003 همينك به اتمام رسيده است. اين موزه كه لوور- لنس نام گرفته است توسط شركتي ژاپني كه در پاريس مستقر است به نام SANAA طراحي و با كمك كاترين مسباچ، معمار استوديو پاريسي طراحي منظر امرِي كلبرت و استوديو طراحي موزه آدرين گاردر تكميل شده است.
براي جذب گردشگران به اطراف، اين موزه در 200 كيلومتري پاريس در منطقه اي صنعتي واقع شده است.براي حفظ گشايش ها به سايت معدني موزه، اين ساختمان با 28،000 متر زيربنا به قطعات كوچكتر بر روي توپوگرافي سايت تبديل شده است. گالري هاي شيشه اي، چشم اندازهايي گسترده از زمين هاي اطراف را ايجاد مي كنند ؛ از اين شفافيت به منظور ديد متقابل از حوزه هاي عمومي به موزه نيز استفاده شده است.
306 متر طول و دنبال كردن امتداد بلند و منحني ظريف نمايشگاه ها، اختلالي در نمايش آثار هنري ايجاد نمي كند. آلومينيوم صيقل يافته تصاويري مات از خطوط مواج را منعكس مي كنند و ديواره هايي تمام شيشه، نور روز را به داخل گالري ها مي آوردند؛ در حاليكه يك سيستم كم كننده نور سرد از آثار هنري محافظت مي كند. ستون هاي باريك فولادي كه سازه فلزي بنا را حمل مي كنند، به رنگ سفيد درآمده اند.
به منظور مقابله با دپارتمان كردن موزه، محيطي با مساحت 3000 متر مربع به صورت يكپارچه، آثاري از مجموعه لوور را بدون پارتيشن به نمايش مي گزارد كه " گرند گالري " نام گرفته است. هزار متر مربع شيشه اطراف اين گالري، فضايي آرامش بخش را براي بازديد از آثار هنري با كانسپت بررسي مفهوم زمان، ايجاد مي كنند. پارك گسترده ي موزه، با رد شدن از 20 هكتار سايت معدن زغال سنگ و طبيعت مجاور، مجموعه اي از نقش هاي هنري، آموزشي و اجتماعي را بوجود آورده است. زيرزمين مجموعه به فضاهاي پشتيباني و امكانات مورد نياز موزه اختصاص داده شده است.