پارک گوئل را آنتونی گائودی به درخواست کُنت ایزِبی گوئل طراحی کرد که می خواست پارک شیکی برای نجیب زادگان بارسلونا بسازد . کُنت، ساختِ مجموعه ای از توسعه ی مسکن را برنامه ریزی کرده بود که مزایای چشم انداز های خوب و هوای تازه را هم به همراه داشت ولی فقط دو خانه نمایش تکمیل شد . گائودی در یکی از آن ها ساکن شد که فرانسیس برنگوئر معمار در سال 1904 طراحی کرده بود . این خانه هم اکنون موزه ای است که برخی از کارهای گائودی را نمایش می دهد . این پارک جاذبه ی گردشگری متعارفی در بارسلونا است و برای تراس مشهورش و ورودی نمادینش ، در کنار دو ساختمان دیگر گائودی، شناخته شده است .

این پروژه دارای برخی شباهت ها به کلیسای ساخته نشده ی کولونیا گوئل است که در نزدیکی حومه ی شهر بارسلونا قرار گرفته است . در راه های سواره، گائودی همان سیستم های سازه ای و مصالحی را به کار گرفته است که در سرداب کلیسای کولونیا گوئل وجود داشت . ستون های سنگی منحنی و نیز آجر محلی و سنگ را برای حفظ کردن حس طبیعی منظره به کار برده بود .

مهم تر از همه این که، گائودی سبک ارگانیک خود را با طبیعت در آمیخت، با ساختار هایی پیش امدند که از زمین همچون درختانی رشد کرده بودند ولی با این همه به شکل المان های دست ساز به نظر می آیند . این تطبیق همزمان و احترام به طبیعت از زیباترین کیفیت های این پروژه است .