فرودگاه بین المللی برنو توران در نزدیکی بزرگراه اصلی در جنوب شرق شهر برنو، دومین شهر مهم جمهوری چک، قرار دارد. هدف اصلی از ساختن این بنا ایجاد پایانه خروجی جدیدی است که باعث بهبود کارکرد فرودگاه و سرویس دهی بهتر به مسافرین و کارمندان فرودگاه می شود. هدف دیگر، ارتقاء فرودگاه به سطح دیگر شبکه های ارتباطی بین المللی اروپا می باشد. این دگرگونی ها با توجه به استانداردهایی است که توسط پیمان شینگن تعیین شده و شهر برنو ملزم به رعایت آن است. پروژه هم چنین بایستی با تقویت موسسات وابسته به صنعت گردشگری و حمل و نقل هوایی، زمینه ساز توسعه جنوب ایالت مولداوی گردد. ساختمان فرودگاه خود را به وسیله ی شکل زرهی، متراکم و آیرودینامیک آن که از پوسته بیرونی حیوانات متعددی تاثیر پذیرفته است متمایز می کند؛ پوشش یا پوسته سخت بیرونی حیوانات مانند لاک پشت که باید از درون نرم و آسیب پذیر حیوان محافظت نماید. سازه بنا که کاملا از بیرون و درون در معرض دید قرار دارد، به اسکلتی با پوشش فولادی شباهت دارد. نماها چه از نظر فنی و چه از نظر شکل موضوع بررسی و مطالعات بسیار دقیق و طولانی بوده اند تا در برابر شرایط آب و هوایی به خوبی مقاومت کنند. برای دست سابی با این مقصود، المان های پوشش سقف به سوی الگوی شش طلعی متوجه گردید و المان ها به طریقی تهیه گردید تا با پارامترهای فنی مورد نیاز سازه نیز هماهنگ باشند. فرودگاه بلافاصله پس از ساخت، به قطب مهمی در منطقه تبدیل شد؛ "دروازه ای رو به کشور و رو به دنیا" بدون آن که نقش فرودگاه در توسعه ی کلی منطقه فراموش گردد. وزن بنا به وسیله ی شش قوس فولادی که با کانسپتی منحنی شکل درآمیخته است، تحمل می گردد. نور از جبهه شمال شرق و از طریق تعدادی طاق غیر متقارن که قوس هایی شیشه ای هستند و روی سقف قرار گرفته اند، وارد بنا می گردد. قسمت بیرونی که پوششی کاسه ای شکل است، سومین بخش سازه می باشد که بدنه های محل عبور و مرور را شکل می دهد. کاسه سقف کاملا مدور که یکی از وجوه شاخص ساختمان می باشد، زمینه ساز صرفه جویی قابل توجه انرژی می گردد؛ حفره های نورگیری سقفی، تهویه طبیعی را نیز ممکن می کنند. قوس های اصلی نمای خارجی از هر طرف ترمینال به وضوح دیده می شوند و در نمای ساختمان نقش غالب دارند. در جبهه شمالی قوس هایی به شکل بال از ورودی مسافران محافظت می کند در حالیکه ورودی جنوبی ساختمان بوسیله یک سیستم مدرن آفتاب شکن پوشیده شده است تا هزینه تهویه را کاهش دهد و همزمان از مناظر پیرامونی دید و چشم انداز وسیع را به وجود می آورد. پایانه جدید خروجی در شرق پایانه مرکزی قرار دارد که از این طریق ارتباطات را تسهیل نموده و هماهنگی عملکردهای مشترک دو ترمینال مرکزی و پایانه جدید خروجی را به مطلوب ترین شکل محاسبه و تامین می نماید. فضای بیرونی محور یا بال، اصلی به هواپیماهای با طرفیت بیشتر اختصاص داده شده تا ساختمان اولیه فرودگاه که در شمال مجموعه قرار دارد از سرویس دهی بهتری برخوردار گردد. محل سوار شدن مسافران در مرکز یعنی حدفاصل سالن خروجی و ورودی قرار دارد تا از جابجایی و رفت و آمد زیاد تکنسین ها و کارمندان جلوگیری به عمل آید. هال اصلی مستطیل شکل فرودگاه، کلید اصلی کانسپت طرح است که با ارائه طیفی از امکانات به خواسته ها و نیازهای اپراتورها پاسخ می دهد. کارفرما: KALAB-PREMYSL-VESELY کاربری: پایانه فرودگاهی زیربنا: 4000 مترمربع تاریخ ساخت: 2006