امروزه فرودگاه برای خودش شهری است؛ شهری به نوبه خود جدید . . . مردم دیگر، صرفا، شهروندان نیستند، انها مسافرانی در سفرند، گستره جا به جایی انها در مدار ناوبری تعریف می شود. وقتی به امار نگاه می کنیم و متوجه می شویم هر روزه بیش از صدها هزار نفر بر فراز اسمان در حال جا به جایی اند، می توانیم به پیش انگاشتی از جامعه ای که در اینده با ان رو به رو خواهیم بود دست یابیم : ما دیگر با جامعه ای یکجاباش و ساکن مواجه نیستیم، بلکه با جامعه ای در سفر سر و کار داریم، دیگر با جامعه ای که کوچگر، در معنای کوچ های بزرگ تاریخی و قومی مواجهه نیستیم، بلکه با تمرکز بر بردار حمل و نقل مواجهیم.