در پاسخ به رشد تصاعدی جمعیت و روند کنونی در مصرف موادغذایی ناپایدار معمار سن دیگویی برندون مارتلا یک گونه ی ساختمانی مرتفع جدید را به منظور ادغام مزرعه ی گسترده و بازار در چشم انداز شهری آمریکا مطرح کرده است. آسمان خراش مزرعه ی عمودی معماری است که به اقتصاد بورژوازی و مسئله ی محیطی – مسئله ی مصرف سرانه ی میوه ها و سبزیجات هر شخص در آمریکا که 320 کیلوگرم می باشد را پاسخ می دهد. از آنجایی که بخش عمده ی محصول سن دیگو از دره های مرکزی و بزرگ کالیفرنیا می آید.
مسئله ی پایداری و حصول مواد غذایی اهمیت فزاینده ای در این منطقه دارد. نیمی از فضای برج مسکونی و نیمی دیگر را مزرعه ای 23 هکتاری اشغال می کند. این پروژه برای بدل شدن به نیروگاه و منظراقتصادی و هم چنین تولید یک پروژه ی 266,796 کیلوگرمی از غذا در بازه ی زمانی سه ماهه هدفمند شده است. این برج با 152 متر بلندا محصولات را گسترش داده و آنها را با لعاب و استفاده از آب مصرفی بازیافت شده ی ساختمان در تولید شبکه ی پویای آکواپانیک محافظت کرده است. علاوه بر این آب مصرفی مهار شده می تواند به بخشی از سیستم احتراق فشرده برای انرژی حرارتی تبدیل شود.
مدل مزرعه به بازار شهری نه تنها غذاهای خانگی و بومی را فراهم می آورد. بلکه نزدیکی سازه به اسکله و مرکز کنوانسیون همچنین برای سایت قسمت های آموزشی و توریستی را تولید می کند. تبادل اجتماعی کشاورزان و ساکنین هدف اصلی این پروژه می باشد. این هدف در فضای تجاری طبقه ی همکف و همچنین یک فضای خالی که در طبقه ی دهم وجود دارد؛ یک منطقه ی چرخشی برای ساکنین در مرکز مزرعه تبلور فیزیکی یافته است. در حالی که فضاهای تعاملی دو برابر ارتفاع فضاهای عادی هستند ولی آپارتمان ها در واحدهای 55 و 92 متر مربع در هم قفل شده اند. این شکل یافتگی ملهم از از مجتمع های مسکونی مارسی لوکوربوزیه است. ساختمان یکی از بناهایی است که یک راه حل فراگیر در رفتارهای بیشمار در تولید آگاهی در مصرف کنندگان فضا, تجارت و فرهنگ فرا می نهد.