ارگوت کرسوجویچ طرح خود را برای زندان آبشار مانند آبی به اشتراک گذاشته, این زندان در اقیانوس آرام نزدیک به خط ساحلی کانادا واقع شده است. برنامه ی اصلی این پروژه زندان پایدار ساخته شده از بتن مسلح فولادی می باشد که به مثابه یک ایستگاه انرژی آبی عمل می کند. سازه ی عمودی بنا شامل یک سکوی شناور با پایه های کششی مهار شده است تا بتواند حرکت های عمودی را تا عمق 2000 متری حذف کند. مقاومت بتن متصل شده به 4 ستون نیمه زیر آبی توسط توربین های شناور تایسون تثبیت شدند.

این زندان تولید شده از مجموعه حلقه های معلق که آنها از طرق تجهیزات توزیع می شوند. سطح زندان موجود از یک رشته عناصر فلزی مسلح ساخته شده و درون پنل های شیشه ای هولوگرافی فیلتر شده جای گرفته , تا با چشم اندازهایی از زندگی درون و بیرون زندان منطبق شوند. این عمق میدان یک محیط سورئال را پدید آورده و تصویر بی مرزی از سراسر نماهای جورواجور ارائه کرده است.

آب اعماق اقیانوس در ساختار بتن اصلی پمپ  و از طریق نازل فیبر کربن روکش شده با سطوح معلق توزیع می شود. پوسته میزانی از فشار را به رقص در می آورد وموجب می شود که آب بر توربین ها بریزد و میزان برق تولید شده را کنترل کند. توربین های شناور تایسون محور را زمان ریزش آب در آنها تغییر می دهد. محور درون ساختار اولیه ی بتن جای گرفته و به یک ژنراتور الکتریکی واقع شده در جهت صخره های مصنوعی نیرو بخشیده است. کابل های زیر آب قدرت الکتریکی  را در زمین اصلی می راند.

سلول های زندان آینه ی نوری نیمه شفاف را ارائه می دهند و چشم اندازی از دریا را به سلول ها تحمیل می کند و تصویری از طرح یک فضای باز را فراهم می آورد. حلقه های ممتد سلول ها وزن را به طور مساوی در سرتاسر رمپ معلق توزیع کرده است. آب اقیانوس از طریق صفحات روکش شده پمپ می شود و زندان را به عنگام عمل توربین ها پنهان می کند.

پلکانی که به صورت مدور در مرکز حجم اصلی قرار گرفته به ژنراتوری که در صخره ی مصنوعی قرار دارد متصل می شود. و در قامت یک صفحه ای که از طریق آن می شود زندانیان را دید عمل می کند. هلی کوپتر ها زمانی می توانند به زمین بنشینند که ژنراتور خاموش باشد.