با نگاهی به تاریخ معماری در روایت رسمی اش شما می توانید به سادگی بسیاری از واقعیت های تاریخی را فراموش کنید و زنان معمار را ابداعی متعلق به دهه 1950 بدانید، اما این نمی تواند حقیقت باشد. نام های بزرگی هم چون لوکوربوزیه، میس ون دروهه، فرانک لوید رایت و لویی کان غالبا از همتایان مونثشان بی نهایت الهام گرفته اند و این زنان بی نهایت در اثارشان منشا اثر بوده اند، وب سایت آرک دیلی در مارچ 2013 اقدام به معرفی ده تن از تاثیرگذارترین معماران زن بر فضای معماری مدرن کرد، اتــــووود به فراخور این ده تن را معرفی خواهد کرد:
ایلین گری
ایلین گری در خانواده ای ثروتمند و اریستوکرات در انیسکرتی ایرلند به سال 1878 متولد شد. پس از تحصیل در لندن در سال 1902 برای تحصیلات عالیه به پاریس نقل مکان کرد. پس از اشنایی با هنر لاک آرایی در سوهو، گری به همراه هنرمند ژاپنی سیزو سوگاوارا اقدام به تاسیس استودیوی خود نمود تا مهارتش را در این هنر ارتقا دهد.
او از این طریق اعتباری نسبی پیدا کرد و همین اعتبار موجب شد تا کارفرماهای نسبتا مرفه برای طراحی داخلی به او رجوع کنند. طرح های او بیشتر به پوسته هایی می امد که فضا را منفک می کردند و برای محو خطوطی به کار گرفته می شد که مبلمان و معماری را از هم جدا می ساختند. او به واسطه تجربیاتش در طراحی داخلی، به همراه معشوقش، ژان بادُویچی، اقدام به طراحی و ساخت خانه "ای ـ 1027" نمود؛ خانه ی اخر هفته ای در شما فرانسه. خانه برای گری تبدیل به بستری مساعد گردید برای پرداختن به طراحی های بی نهایت پیشرو در حوزه مبلمان، روندی که نهایتا به معروف ترین اثارش ختم گردید.
پس از جدایی از بادُویچی، او دیگر نمی توانست خانه را تحمل کند، اما یک نفر سخت شیفته "ای ـ 1027" شده بود و این شخص کسی نبود جز لکربوزیه، او در همان نزدیکی برای خود کلبه ای طراحی کرد، همان کلبه ای که در ان از دنیا رفت. گری مابقی عمرش را صرف طراحی معماری نمود؛ در سال 1937، طرحش برای مرکز گزران تعطیلات در پاویون روح نو لکربوزیه در اکسپو پاریس مطرح شد. تعداد کارهای او نهایتا بی نهایت انگشت شمارند و جز این پروژه ها به دو پروژه دیگر محدود می شود، در انتهای دهه 1960، او عملا از گستره معماری حذف شده بود و در سال 1976 در انزوایی خود خواسته درگذشت.
در حال حاضر اثار او در قالب نمایشگاهی دائمی در بخشی از موزه ملی ایرلند به نمایش گذاشته شده است و در تاریخ معماری او را یکی از پیش روهای مدرنیست، معماری هم تراز لکربوزیه و میس ون دروهه می دانند.
اتووود موضوع زنان و معماری را به فراخور محتوایی که در این زمینه تولید شده است پی گیری کرده
یادداشت زاهــــــــــا حـــــــــدیــد چیـــــــــــســــــت؟ نگاهی تاریخ نگارانه دارد به چرایی و چگونگی تولید زاها حدید به عنوان یکی از مهمترین معماران زن زنده
مقاله زنان باهاوس؛ روایتی ربوده شده نیز نگاهی است به زنان مدرسه باوهاوس و سرنوشتشان
مقاله اکثریت خاموش؛ ایا طراحی هنوز باشگاهی مردانه است? نیز چرایی عدم تبلور تام و تمام زنان در محیط طراحی را مد نظر می اورد