پری اندرسون مورخ و نظریه‌پرداز بریتانیایی در 1938 متولد شد. او یکی از چهره‌های تاثیرگذار بر مطالعات و نظریه‌های تاریخی از یک‌سو و یکی از چهره‌های برجسته چپ نو در اروپاست. اندرسون به همراه مجموعه‌ای از مورخان بریتانیایی در دهه‌های 50 و 60 میلادی در قالب یک گروه در حزب کمونیست بریتانیا گروه مورخان حزب را تشکیل می‌دادند.
همکاری او و مجموعه دیگری از مورخان چپ بریتانیا مانند تامپسون و هابسبام در میان مکتب‌های تاریخ‌نگاری مدرن مکتبی را پی‌ریزی کردند که با عنوان کلی مارکسیسم بریتانیایی شناخته می‌شود. اندرسون 20 سال مداوم سر دبیر نشریه شناخته‌شده New Left Review بود و بعد از آن در دوران بازنشستگی به‌عنوان عضو هیات تحریریه با این نشریه همکاری می‌کند.
اندرسون در این نشریه دو مقاله درخشان نوشت: عناصر فرهنگ ملی (1968) و سرچشمه‌های بحران کنونی (1964). مقاله اول به زندگی روشنفکری و میانمایگی آن پس از جنگ بریتانیا می‌پردازد و مقاله دوم به ناتوانی بورژوازی انگلیس در شکل‌دهی یک جهان‌بینی منسجم. این مقالات در واقع نگاه متفکر جوانی است که سعی می‌کند سهم بریتانیا در فلسفه، زیباشناسی و نظریه سیاسی را بررسی کند.
اندرسون اکنون استاد تاریخ و جامعه‌شناسی دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس آمریکاست. او بیشتر با دو اثر اکنون کلاسیک "گذارها:از دوران باستان تا فئودالیسم" و "تبارهای دولت استبدادی" شناخته می‌شود.
اندرسون در آثارش به دنبال بنا کردن شکلی از ماتریالیسم تاریخی است که با پشتوانه نظری و فلسفی و چارچوب مفهومی مشخص به سراغ امور واقعا موجود برود. او در این زمینه هم به فیلسوفان مارکسیست می‌تازد که اسیر مفاهیم انتزاعی خویشند و هم به مورخان مارکسیست که چارچوب نظری مشخصی را پایه‌ریزی نمی‌کنند. او علاوه بر این دو کتاب، صاحب تالیفاتی از جمله ردپای ماتریالیسم تاریخی، خاستگاه‌های پست‌مدرنیته و منطقه درگیری است.
لازم به یاداوری است هر دو کتاب "گذرها: از دوران باستان تا فئودالیسم" و "تبارهای دولت استبدادی" با برگردانی از حسینعلی نوذری توسط نشر ثالث روانه بازار کتاب گردیده.