در طراحي امكانات اين مدرسه در آب و هواي بياباني ِ دمشق، معماران آتليه ليون اسوشه و شركت داگر حنا، استفاده از تهويه طبيعي را انتخاب نموده اند. تصميمي كه پيامدهاي حياتي و مهمي در ريخت شناسي اين پروژه را سبب شده است.
اين مجموعه از ساختمان هايي دو طبقه، با ساختاري پاسيو شكل، تشكيل شده است كه هر كدام بر روي يك باغ كوچك، پرپشت، سرسبز و سرپوشيده قرار گرفته اند.
اين باغ ها كه جزئي از ساختمان اند، با ايجاد يك خردْ اقليم، هواي سرد را از طريق لوله هاي پي وي سي، به درون سيستم تهويه هوا مي فرستند كه سيركولاسيون آن، توسط دودكش هاي خورشيدي و استفاده از حركت رو به بالاي گازها تنظيم مي گردد.
ديوارها جهت افزايش خواص حرارتي، به وسيله دو لايه ساختاري طراحي گشته اند؛ بتن سخت در سمت داخلي ديوارها و استفاده از بلوك هاي سيماني در طرف بيروني ديوارها كه به وسيله ي يك لايه هوا، جدا گشته اند.
كلاس ها با الگويي بر گرفته از مكان ساختمان ها و باغ ها، در رديف هايي در دو سمت محور اصلي سازه، مرتب گشته اند.