فرمانفرما را می توان از پیشکسوتان نسل دوم دانست . اواسط دهه ی بیست با فارغ التحصیلی اولین گروه های فارغ التحصیل از دانشکده ی هنرهای زیبای دانشکاه تهران و ابزگشت نسل دوم اروپا رفتگان و اوج انتشار معماری مدرن اروپا و نفوذ آن در آمریکا همراه است . فرمانفرما در همین ایام وارد فعالیت های معماری می شود و چنان ردپایی از خود به جا می گذارد که هیچ همکار دیگری به گَردَش نمی رسد .
او در دانشکده به «شازده» معروف بود و چون فروغی مشغله ی فراوان داشت، سر کلاس های او حاضر می شد و تدریس می کرد . کامران دیبا در مورد فرمانفرما بر این باور است که : « غبد العزیز فرمانفرماییان را می توان پدر " مهندسان مشاور " ایران نام داد . او بنیان گذار اولین دفتر معماری با مقیاس بین المللی در کشور است . قبل از رسمیت یافتن نظام مهندسی مشاور از طرف سازمان برنامه و بودجه، معماران به روال ساخت و ساز سنتی فقط با تهیه ی طرح اولیه، بدون نقشه های اجرایی، با استفاده از روش های ساختمانی رایج و با نظارت معمار، ساختمان را بنا می کردند . این نحوه ی کار در مورد خانه ها بی اشکال، ولی در مورد ساختمان های بزرگ و عمومی، مخصوصا با سرمایه گذاری دولتی، غیر ممکن بود . طبعا برگزاری مناقصه بدون نقشه های اجرایی کامل و با اکتفاکردن به فهرست بها به نتیجه ی مطلوب نمی رسید . قبل از به صحنه آمدن مهندسان مشاور ایرانی، سازمان های دولتی، خود دفتر فنی و ساختمانی دایر کرده بودند و تنها امکان فعالیت حرفه ای معماران در حوزه ی ساخت و ساز عمومی، استخدام در این دفتر ها بود . »
فرمانفرما که همدوره ی سیحون در بوزار پاریس بود، در طرح های مدرسه همکاری و تبادل نظر داشتند و برای اواحترام زیادی قائل بود . فرمانفرماییان می گوید سیحون دستی قوی در طراحی و نقاشی داشت و در بوزار از دانشجویان برجسته بود .
از جمله کارهای موفق این دفتر مهندسان مشاور طراحی استادیوم آزادی (1349) و همچنین عرضه و معرفی تکنولوژی پیشرفته در ساختمان های بلند مرتبه است که با روش های ضد زلزله محاسبه شده اند . مانند دفتر اداری شرکت نفت، ساختمان وزارت کار، ساختمان وزارت کشاورزی، برج های سامان، برج ونک پارک و مجموعه اداری ـ مسکونی روی تپه ی مصلی (البته قسمتی از آن) است .
سازمان برنامه و بودجه در زمان ریاست صفی اصفیا بر سازمان برنامه و بودجه، طرج جامع شش شهر بزرگ را به مهندسان مشاور ابلغ کرد . در این میان طرح جامع تهران بهب دفتر عبد العزیز فرمانفرماییان تعلق گرفت . او از دفتر ویکتور گروئن آمریکایی، که تخصص شهرسازی و مراکز خرید داشت، برای همکاری دعوت به عمل آورد . این دفتر هم یکی از مهندسان خود به نام مهندس کانتینی را به همراه مهندس فریدون غفاری با ایرا فرستاد تا در استخدام به ایران فرستاد تا در اختیار دفتر فرمانفرما باشند . در طرح جامع پیش بینی شده بود که محدوده ی خدماتی هر پنچ سال یک بار مورد تجدید نظر قرار گیرد و گسترش یابد . اما به دلیل وحشت از گسترش محدوده و همین طور فشار جمعیت مهاجر به تهران با افزایش آن موافقت نشد و در نتیجه، گروه های کم درآمد بدون دریافت جواز ساختمان شهرک هایی در اطراف تهران ساختند . گسترش محدوده مستلزم کنترل افزایش زمین های داخل آن می شد . هر چند اکثر پیشنهاد های طرح جامع تهیه شده به مرحله ی اجرا در نیامد، ولی اغلب بزرگراه های تهران، حتی پس از انقلاب، مطابق این طرح ساخته شدند . تراکم ساختمانی و جمعیتی و ایجاد محلات خود کفا و گسترش خدمات شهری در توسعه ی فعلی شهر تهران لحاظ نشده است . یکی از پیشنهاد های طرح جامع ایجاد مرکزاداری بزرگ در قلب تهران بود . در این مجموعه ساختمان بانک مرکزی توسط فرمانفرماییان طراحی شده بود .
به اظهار وی کارهای معماری دفترش به طور گروهی انجام می شده و از جمله طرح های مورد علاقه اش غرفه ی ایران در نمایشگاه جهانی مونترال کانادا 1346 (1976) و منزل مسکونی خود اوست که اینک به سفارت بلژیک تعلق دارد .