شارل ادوراد ژانرِه، که از سال 1920 به نام لوکوربوزیه مشهور شد، از هنرمندانی است که بیش ترین تأثیر را بر سمت و سوی معماری سده ی بیستم گذاشت. لوکوربوزیه در سال 1923 مهم ترین نکات اندیشه های معماری خود را در کتاب” به سوی نوعی معماری” ارائه داد.
این کتاب که مجموعه ای از مقالات منتشر شده ی او بود، به یکی از تأثیرگذارترین متن های معماری سده ی بیستم تبدیل شد. معماران را به دست کشیدن از تقلید کورکورانه از سبک های پیشینیان و روی آوردن به جهان کلاسیک همچون ابزاری برای خلق زیبایی و برانگیختن احساسات فرامی خواند.
در کلیسای نوتردام دوئو، معماری و مجسمه سازی درهم آمیخته اند تا یکی از مشهورترین ساختمان های لوکوربوزیه را پدید آورند. دیوارهای سنگین بتنی که پوششی از سیمان سفید دارند، به سوی داخل بنا خم برمی دارند. پوسته بتنی سقف نیز به سوی آسمان بلند می شود و گویی ساختمان را بلند می کند.
درون بنا از نور طبیعی که از بازشوهای باریک شیشه ای وارد می شود، روشنایی می گیرد. کف ساختمان ، به تبع شیب زمین، اندکی به سوی محراب شیب برمی دارد و به این شکل توجه بیننده را معطوف این جهت می کند.
عكس ها از ليائو يوشنگ.
برای مشاهده خبرهای کامل رونشان به اینجا مراجعه فرمایید.