پیوندهای سیاسی میان فوتوریست های ایتالیایی و فاشیسم کاملا روشن است ف.ت. مارینتی در سوزاندن دفاتر روزنامه ی سوسیالیستی اوانتی در 1919 شرکت داشت. . . ستایش فوتوریست ها از شکوه و جلال جنگ به عنوان "بزرگ ترین اقدام بهداشتی در جهان" که از بیان و درونمایه های نیچه، سورلی و برگسونی اقتباس کرده بود، متکی بر جایگاهی بود که سرعت، ویرانی و خشونت علیه نظام بورژوایی قائل بودند. هدف اغاز کزدن نظم جدیدی متکی بر شکوه ملی ایتالیا بود. این گسست با گذشته نزدیک، از طریق ایجاد وجه زیبایی شناختی در زندگی روزمره با شی واره و رادیکالیزه کردن شکل ظاهرا طبیعی ان ـ مبارزه، خشونت و سرعت ـ تحقق می یافت.

تکنولوژی به عنوان اوج مذهب جدیدِ سرعت، این پراکسیس جدید انسانی را بیان می کند،"همانندی اجتناب ناپذیر انسان با موتور" که به فناوری و قدرت وجه زیبایی شناسانه می بخشد. در این برداشت از تکنولوژی، فاشیسم و فوتوریسم با هم منطبق می شوند. فاشیسم نه تنها از فوتوریست ها تکنیک پرخاشگری یعنی وسیله ای برای تحریک عمومی و ارزش نابودکردن ارزش های بورژوایی را اموخت، بلکه دادن وجه زیبایی شناختی به فناوری، سرعت و خشونت به سبک و سیاق ان ها را اقتباس کرد. چون فاشیسم پرتحرک و فعال است، هر چیزی که ارتباط دوردستی با تحرک و پویایی داشته باشد دستخوش فرایند تقدیس و تطهیر می شودـ شاهراه ها، وسایل جدید حمل و نقل (اتومبیل های فیات)، شکل های جدید ارتباطات (ماشین های تحریر الیوتی) و در حقیقت هر سازوکار جدید برای چیرگی فناورانه بر طبیعت از این جمله اند. به بیان دیگر، فاشیسم پای بندی خود را به تکنولوژی مدرن بیان می کند و تا حدی این پایبندی بود که مدرنیزاسیون فاشیستی ایتالیا را امکان پذیر ساخت.