كليساي جامع مقوايي شهر كرايستچرچ در نيوزيلند در 6 آگوست براي اولين بار به روي عموم گشوده شد؛ اين كليسا كه توسط معمار ژاپني، شيگرو بان طراحي شده است به عنوان جايگزين موقت ِ كليساي اصلي شهر ساخته شده است؛ كليسايي كه به عنوان نماد شهر شناخته شده و در زلزله ي 6.3 ريشتري در فوريه 2011 نابود شده است.
تاخير در ساخت و ساز اين كليساي جديد، مانع از گشودن آن در فوريه سال جاري شده است.
كليساي جامع بان از هيچ نظر، به كليساي گوتيك احيا شده ي اصلي شهر، طراحي شده توسط معماري بريتانيايي به نام جورج گيلبرت اسكات در اواخر قرن نوزده، ندارد. ساختار اين كليسا در ميان بحث پيش آمده بر سر اينكه طرح دائم كليسا بايستي بازتفسيري مدرن از ساختمان، كليساي پيشين ِ مرمت شده و يا يك ساختمان كاملا جديد باشد، ساخته شده است.
سازه ي مثلثي اين بنا، كه به وسيله نود و هشت فريم مقوايي با پشتيبان ها و ميله هاي داخلي فولادي تحكيم شده است، فضاي چندمنظوره اي ساخته است كه ظرفيت پذيرش 700 نفر را خواهد داشت. علاوه بر استفاده از اين ساختار مقوايي كه نوعي متريال مستحكم در ساختمان به شمار مي آيد اما هنوز با ديده ي ابهام به آن نگريسته مي شود، از سقف پلي كربنات و كف بتني استفاده شده است.
يكي از ويژگي هاي متمايز اين كليسا، پنجره هاي تزئيني نماي شمالي آن مي باشد كه در بالاي ورودي قرار گرفته است و از مثلث هاي رنگي گرفته شده از پنجره هاي كليساي اصلي شهر ساخته شده اند. به گفته ي مطبوعات محلي، واكنش حاضرين در روز افتتاحيه كليسا به طرح بان بسيار متفاوت بوده است، اما اكثريت حضار از شروع به كار مجدد كليسا خوشنود بوده اند.
كليساي جامع مقوايي بان، از طرح هاي پيشين امدادي وي با استفاده از اين متريال گرفته شده است. اين كليسا تا زمان ساخت و افتتاح كليساي جايگزين دائم شهر در خدمت جامعه ي مذهبي شهر كرايتسچرچ خواهد بود.