چارلی چاپلین یکی از بزرگترین کمدین های قرن بیستم محسوب می شود. نام او مترادف کمدی کلاسیک و سینمای صامت است. بدنبال فشارها و اختناق سیاسی دوران سناتور مک کارتی علیه هنرمندان چپگرا و یا مظنون به کمونیست بودن در ایالات متحده آمریکای اوایل دهه پنجاه میلادی، چارلی چاپلین مجبور به ترک کشورش شد و بیست و پنج سال و تا زمان مرگش در خانه ای در یکی از شهرهای سوئیس زندگی کرد.
صد سال پس از امضای اولین قرارداد بازی در فیلم، خانه این هنرمند در شهر “وه وه” سوئیس تبدیل به موزه می شود.
مدیر موزه چاپلین می گوید: “یک استودیو نیز در نزدیکی پارک و ساختمان خانه می سازیم که به کارهای چارلی چاپلین اختصاص پیدا می کند. می خواهیم یک موزه مدرن و با قابلیت بالا برای کاربران و بازدیدکنندگان باشد. برای همین اسم آنرا را دنیای چاپلین گذاشته ایم.” هدف دنیای چاپلین بانمایی شخصیت انسانی این هنرمند بزرگ است.
مدیر توسعه موزه میگوید میخواهد بر بعدی از کار او تاکید کند که به عنوان میراثی انسانی برای ما به جا گذاشته است. “کارهای او تاثیرگذار و خنده آور هستند. چارلی چاپلین انسانگرایی بزرگ بود. فیلمهای او عمیقا جامعه گرایانه و انساندوستانه است و ما تلاش می کنیم این خصوصیات را در معرض دید و شناخت عموم بگذاریم.”
لورا چاپلین نوه چارلی چاپلین هنرمندی است که در بریتانیا و سوئیس زندگی می کند و بخشی از کارش را به پدربزرگش اختصاص داده است. او می گوید:”اواخر عمرش نگران بود که فراموش شود. در زندگیش به سختی کار کرد و پیام روشنی داشت و به همین دلیل برایش مهم بود که در خاطره ها بماند و مردم هنوز هم امروز پیام او را بشنوند.” موزه دنیای چاپلین واقع در شهر “وه وه” در نزدیکی دریاچه ژنو در سوئیس، قرار است تابستان سال 2015 شروع به کار کند.