اودیوکریت یک سطح نی مانند در حال توسعه می باشد, که در فرکانس های خاص مناسب شده است. اودیوکریت توسط پارامترهای که مستقیماً بر محدوده ی طول موج فرکانس های قابل تشخیص منطبق شده در ثبت صدای خود تولید می شود. فضای تولید شده تداخل سازنده را محدود کرده و صدای طیف فرکانسی را تقویت می کند.
اودیوکریت هم تجربه ای فضایی و هم آکوستیکی توسط چارچوب بندی یک صوت خاص در مسیری فیزیکی و شنوایی تولید کرده است. پژوهش طراحی از طریق این ابزار دیجیتال آغاز شده: نرم افزار شنوایی, شبیه سازی محصول آکوستیک و هم چنین پاسخ تست نمونه ی اولیه ی 1.5 که توسط تولید افزودنی پلیمر بتن ساخته شده است.
در راستای این پروژه ساکر پانچ با جوانا پاولاس مصاحبه ای کوتاه بر قرار زیر انجام داده است:
ساکر پانچ: چه عواملی بر پروژه تأثیر گذاشت؟
جوانا پاولاس: این کار پژوهشی از مهندسی پسا راداری آینه های صوتی – سیستم دفاع قابل شنود الهام گرفته است و در دنگ واقع شده, چالشی که متعاقباً نمود می یابد – می توان معماری را شنید؟ اما به زودی بررسی گونه شناسی صوتی پیچیده تر بسط می یابد, که رهیافتی برای فرایند ساخته شده ی دیجیتالی به عنوان کاتالیزور مرکزی طراحی بر می انگیزاند. من بسیار تحت تأثیر پدیده شناسی هم فلسفه و هم طراحی معماری معاصر اخیر هرچند در یک ویرایش دیجیتال قرار گرفتم.
ساکر پانچ: آثار ادبی و هنری به کار گرفته در فرایند طراحی را نام ببرید؟
جوانا پاولاس: کتاب های اصلی که توام با طراحی من شامل فرایند توسعه ی تجربه های صوتی بود, "راهنمایی برای آواهای روزمره" نوشته ی جان فرانسیسکو آگویارد و هنری تورگو بود.