گره بزرگ در جایگاه یک شمایل فرهنگی طراحی شد. این مکان به عنوان یک پناهگاه امن و تفرجگاهی در تحریک خاصیت حیاتی فرهنگی در پسا کاترینا نیواورلئان شکل یافت. و چشم انداز را به داخل ساختمان می آورد, تقاطعی با توسعه ی محیط شهری. این ساختمان توسط تیلر هوپ و الکس دن به عنوان پروژه ی نهایی در موسسه ی پلی تکنیک رنسلیر طراحی شد. این رسانه ی تکنولوژیک هدفمند شد, تا در قامت یک گره ی فرهنگی درون شهرعمل کند. و مشوق تبادل و تعامل به واسطه ی رسانه و تجمعات اجتماعی شود.
فرم این پروژه ی فعالانه به برنامه ی ساختمان پاسخ می دهد, و این در پیرامون خود می پیچد و تغییر می دهد. و اجازه می دهد, تأسیسات در یک مسیر چند سنجه ای اجرا شود. کنسرت و تجمع هزاران نفر, در سالن برای صدها نفر و اجتماعی خُردتر در سالن سخنرانی, کلاس های درس و یک فضای مطالعه ی شخصی راجع به تبادل اطلاعات در هر مقیاسی اجرا می شود. این پروژه سه وضعیت مختلف شهری پدید می آورد – میدان و پارک عمومی و یک پیاده راه. این میدان نیروها را گردهم می آورد, در جبهه ی غربی مستقر می کند, و در داخل ساختمان می کشاند.
این پارک در غرب قرار گرفته و جریان گردش هوا را ممکن می سازد. و به شکل عمودی به یک تراس باز و چشم انداز در معرض دید مرتبط می شود. پیاده راه در نیم اشکوب به عنوان فضای سرریز برای برنامه ها در طبقه ی اصلی و به عنوان یک اتصال سازگار برای تغییر ریسمان ها امتداد می یابد. گرچه دو جبهه ی ریسمان ها در گسستگی برنامه و قابلیت های چند سنجه ای ساختمان بالا می رود. این برنامه در دو آکس مشخص می شود – به شکل عمودی از طریق شاخصه ی فرهنگی – اجرا, پروژه, همگرا بودن, تجارت و تبادل و به شکل افقی از طریق کنش در نظارت, کاتالوگ, سرهم بندی, تولید/کارگاه, فردی سازی.