کان مفهوم پلان آزاد را از آن رو به کار گرفت که دیگر با "کلیت فضای مواج" راضی نمی شد. ولی او پلان آزاد را برای بیان هر صورتی از بیان به کار می گرفت: جنبش، رویارویی و مقصد که در فرم های فروبسته یا گشوده، در برهم کنش با یکدیگر حضور دارند. . .

کان با پروژه های خود به قسمی بنیادین، هم آیندی چگالینی از نیروهای تاثیرگذار فراهم آورد که بسیاری از تجلیات تاریخ معماری را بدون کپی برداری، دوباره به دست اورده و تسخیر کرده است. آثار او تاویل های متکثری هستند از فضای مرکزی، فضای طولی، فضای خوشه ای و هم پیکری های گروهی.