بخش مجازی نمایشگاه جانوران، بخش اتاق حافظه، بخش نمایش شهری – بخش گونه های از دست رفته یک تجربه ی مجذوب و تفکر برانگیز را ارائه کرده است. و بازدیدکنندگان را برای مشاهده ازدحام موجودات دریایی دیجیتال از طریق چشم مخروط درخشان و بزرگ دعوت  کردند. صفحه نمایش ها در انتهای مخروط نصب شدند، تا اکولوژی مجازی گونه های دریایی از دست رفته را نمایش دهند. سنسورها اجازه می دهند، که این موجودات دیجیتالی به بازدیدکنندگان واکنش نشان دهند.هنگامیکه به آرامی میله های نوری با هدف تولید یک اتمسفر پویا و بازیگوشانه در شب تکان می خورند.

تئاتر گونه های از دست رفته توسط آزمایشگاه شهرهای آینده، نمایشگاهی در YBCA "آینده های ناهمسان" را نمایش می دهند. تناتر گونه های گمشده شی ای برای جشن و سوگواری جمعی؛ یک کاتالیزور برای گفتگو، بحث فلسفی، تعامل محیط زیست؛ و یک دستگاه هم برای مشاهده و هم تعامل با تجمعی از موجودات دریایی، خیالی و هنوز منقرض نشده می باشد. مردم تاریخ ساده زیستن در یک جهان بدون فراوانی از دیگر حیوانات در حیات وحش را ندارند. ما سابقه ای برای این داریم. مانند جهانی که برای بچه هایی که بعد از ما می آیند، جدید خواهد بود.

در واقع، این بیگانه خواهد بود. این سیاره دیگر خانه ی قدیمی و آشنای ما نخواهد بود. بلکه دنیای دیگری که شخصیتیش، زیباشناسی و ایده آل های نسل هایشان بر روی زمینی که در یک پلک بهم زدن از غنای تکاملی باستانی اش تهی شده، تغییر کرده و رشد کردند، می باشد. این پروژه تأثیرات زیادی مانند نمایشگاه جانوران، فانوس های چینی، دوربین دستگاه های تاریک قابل حمل، کپسول زمان از دهه ی 60 و 1950 و تفریحهات متنوع کشتی نوح را فراهم آورده اند. آزمایشگاه شهرهای آینده فرایند مفهوم سازی و طراحی تئاتر را آغاز کردند. چشم مخروط کشیده بر صفحه ی نمایش دیجیتال، که مدخل هایی به یک آکواریوم مجازی یکپارچه هستند، متمرکز است.

درون آکواریوم موجودات دریایی دیجیتال به مخروط های دید هجوم می آورند ، و با حرکت دقیق بینندگان درگیر می شود. ابعاد تئاتر (488cm x 488cm x 488cm) می باشد. و از پنل های تقویت شده و سبک وزن فیبر کربن و رزین ساخته شده است. 15 پنل شش ضلعی منحصر به فرد توسط دفتر کریسلر و همکاران ساخته شدند، سنجاق های درخشان از میله های شفاف تهیه و به لامپ های ال ای دی بسیار روشن متصل شده است.

یک شاسی فولادی همه ی قطعات را بهم متصل کرده و به زمین پیچ شده است. اجزای تعاملی در پردازش، به شکل پایتون و یا یاقوت برنامه ریزی شدند.اجزای فیزیکی با استفاده از برش لیزری، سی ان ان میلینگ و پرینت سه بعدی پروتوتایپ شده اند. هر چشم مخروط سه سنسور مادون قرمز دارند، و حس نزدیکی بازدیدکندگان و میکروکنترلرها را ممکن می سازد. که به نوبه ی خود با سنجاق های ال ای دی و ازدحام مجازی فعال می شوند.