آزمایش بر روی پره ی مینی توربین بادی آغاز شده است. این توربین توسط معمار جنوایی رنزو پیانو طراحی شده و در مشارکت با " ای ان ای ال گرین پاور" یک شرکت انرژی های تجدید پذیر و چندملیتی ایتالیایی، در زمینه ی آزمایش مولیتنو در استان پیزا توسعه یافت. توربین جدید دو پره ای با دو خط باریک کمتر از طرح سه پره ای سنتی آن قابل مشاهده است. تا حدی که تشخیص آنها در منظر دشوار به نظر می رسد.
اما این طرح خودش را در عملکردش به خوبی با بادهایی با شدت کم نمایش می دهد. توربین های بادی باید به خوبی در بادهای سبک کار کنند، اما باید از چرخش سریع زمانی که طوفان می آید، اجتناب کند. به منظور برطرف کردن این مشکل، در توربین های بزرگتر از تیغه های که به شکل ویژه طراحی شدند، تا در سرعت های بالا افت سرعت پیدا کنند، یا سیستم های کامپیوتری که سرعت بالا را حس می کند، و زاویه ی پره را تنظیم می نماید، استفاده می شود.
این تکنولوژی برای استفاده با توربین های کوچک مقیاس نسبتاً گران قیمت است. هر چند آنها الکتریسیته ی کافی را در جبران هزینه تولید نمی کنند. این توربین ها با مزایایی چون سبک وزنی و مصالح کامپوزیت ارتجاعی(کربن، پلی کربن) ساخته شدند. سنجاقک قادر به مهار حتی سبک ترین نسیم ها می باشد. این توربین به بادهای 2m/second نیاز دارد، تا بتواند به طور مداوم کمتر و بیشتر انرژی تولید کند. دیگر مزیت آن این است، که به شکل موفقیت آمیزی در ارتفاعات کم نصب می شود.
پره ی توربین با پنل های پلکسی گلس شفاف و در نمایش ساختار کربن درونی در نظر گرفته شدند. توربین طراحی شده ی دو پره ای حداقل تأثیر بصری را در محیط به جا می گذارد. زمانی که توربین نمی چرخد. پره ها به صورت عمودی بر روی دکل ردیف می شوند. در نبود کلی باد، توربین قادر به ترکیب بی نقص در محیط پیرامون خود می باشد. چنانچه در خط عمودی باریک برج که 20 متر بلندا دارد، و 35 متر قطر کاهش می یابد. و با پره های عمودی با قطر 16 متر تراز می شود. تنها در دو ماه این پروتوتایپ بیش از 1200 کلیلو وات برق تولید کرده، و در شبکه ی تولید تغذیه می شود. شایعه شده که این توربین ها برای بازار ایتالیایی تولید انبوه شده است.