این مجموعه مسکونی در هلند برای افراد مسن طراحی شده است و مسلما در زمان خود یکی از مشهورترین پروژه ها بوده است. این طراحی، تصویری بسیار قدرتمند از نتیجه ی سیاست ها و قوانین شهری ست؛ معماران ام وی آر دی وی نتوانستند تمام 100 آپارتمان این مجموعه را در یک ساختمان خطی جای دهند و به دلیل وجود محدودیت های ارتفاعی بعضی از حجم ها از ساختار اصلی بیرون زده اند. این حجم ها، فضاهایی از آپارتمان هایی می باشند که در ساختمان خطی جای نشده اند و از سازه بیرون زده اند.
ام وی آر دی وی، بخشی از تعداد فزاینده ی معماران جوان هلندی ست که آزادی ساخت پروژه های بزرگ در سرزمین مادری شان به دلیل تراکم جمعیت بالای کشور و نیاز شدید به مسکن به آن ها داده شده است. آپارتمان های ووزوکو برای افراد مسن ( 1994 - 1997 ) متولد موج سبک خاکستری ست و با ارائه ی 100 واحد در منطقه آمستردام که با تهدید از دست دادن فضاهای سبز روبه رو بوده است، به تراکم شهری افزوده است.
پاسخ ام وی آر دی وی به این پروژه، نشان دهنده ی توانایی شرکت در انجام طراحی های اصیل از طریق ملاحظات علمی می باشد. با توجه به مقررات شهری پیرامون میزان مناسب روشنایی از نور روز در آپارتمان ها، تنها 87 واحد از 100 واحد مجاز محسوب می شده اند. به منظور احترام به فضای باز سایت، واحدهای باقی مانده بر روی نمای شمال معلق شدند و به واسطه ی گالری شفاف بلوک اصلی، در شیوه ای به ظاهر غیرممکن متصل شده اند. ساختار اتصال این جعبه های شناور در پشت روکش های چوبی و سازه ی بلوک اصلی پنهان شده اند و احساس بی ثباتی را به بینندگان القا می کنند، گویی که این حجم های بیرون زده، تنها به دیوار نازک شمالی متصل شده اند.
این حرکت، هزینه هایی نیز به پروژه افزود که به واسطه ی طرح اقتصادی پروژه مجبور به صرفه جویی در ساخت سایر قسمت ها شدند تا این افزایش جبران گردد. آپارتمان های ساده ی بلوک اصلی، هر یک شخصیت منحصر بفرد خود را از طریق سایز، مکان قرارگیری تصادفی پنجره ها و تراس های جنوبی دارا می باشند. نمای جنوبی ساختمان نیز همانند ترکیب نمای شمالی، دارای حجم هایی برجسته اما در مقیاسی بسیار کوچکتر می باشد.
تراکم بالای هلند باعث گردید تا به دنبال راه حل برای مقابله با این وضعیت، معماران جوانی همچون این شرکت با طرح های ابتکاری بدون نیاز به اثبات توانایی های خود، به ساخت پروژه های بزرگ بپردازند. این آزادی و باز بودن به ام وی آر دی وی، انگیزه ای برای پیدا کردن راه حل هایی جهت مسائل علمی داده است که اصولا تازه و مبتکرانه اند و آن ها باوری خوش بینانه به تخیل و خلاقیت انسانی در پاسخ به ملاحظات علمی را بوجود آوردند.