ورودی اصلی ساختمان هم به سمت خیابان ونگوآ جنوبی و هم توسعه های جدید دانشگاه که به سمت جنوب برنامه ریزی شده، واقع گردیده است. لابی در این طرح یک فضای بزرگ عمومی می باشد، که می تواند هم در قامت راهرو و هم فضای گردشی و هم چنین یک فضای رویداد ارائه شود. یک پلکان بزرگ مردم را از سطح زمین به یک نیم طبقه که می توانند به این عرصه توسط چهار ورودی جداگانه وارد شوند، هدایت می کند.
پل ها نیم طبقه را به سه کاربری خاص در ساختمان که در سه فضای حجمی قرار گرفته، متصل می کنند. این احجام یک سالن ضیافت، یک باشگاه ورزشی مجهز و یک سالن وی آی پی را در خود جای داده اند. گشودگی های این احجام چشم اندازهایی را به دانشگاه و شهر تولید می کند. پوسته ی خارجی ساختمان با کشش احجام بین پوسته ی جعبه تولید شده، چنانچه خمیدگی آنها با هندسه ی جعبه آمیخته است. انگار که از طریق یک ورق پلاستیکی فشرده می شود. به همین صورت سطح داخلی لابی با اَشکالی در دیوارها و سقف داخلی ترکیب شده است.
گوشه ها در پوشش ساختمان که با یک توپوگرافی سه بعدی زنده ساختمان را در شهر شنیانگ می گشاید، قطع شده اند. سطح شیب دار پنل های خورشیدی به انحنا نرم پوسته وابسته است. و مازاد بر انسجام فرمی ساختمان که تولید کننده ی انرژی است، می باشد. سیستم خورشیدی در نظر گرفته شدند، تا بتوانند انرژی سیستم های روشنایی ساختمان را تولید کنند، و قیمت های بلند مدت در مرحله ی اجرا را کاهش دهند.
این ساختمان بر اساس سوابق عرصه های مشابه 3000 صندلی ثابت و 2000 صندلی متحرک را خود جای داده است. این بنا به منظور حداقل انعطاف پذیری برای فعالیت های بسیار تخصصی مانند جودو، بازی های ملی و هم چنین دیگر رویدادهای ورزشی دانشگاه و همچنین اجراهای عمومی طراحی شده است. نشیمن گاه ثابت در بالای نیم طبقه و صندلی های متحرک در زیر واقع شدند.
این صندلی ها به شکلی طراحی شدند، که بتوانند در دیوار نیم طبقه تا شوند. عرصه ی نشیمن، فضای بازی و تقویت کننده براساس قوانین بین المللی فدراسیون جودو و هم چنین قوانین بازی های ملی چینی در نظر گرفته شدند.