در سال 2012 شیرین نشاط عکاس و فیلمساز ایرانی و همکار قدیمی او لری برنز برای یک بازه ی یک هفته ای به منظور تولید آثار هنری و با هدف شرکت در مؤسسه ی رابرت راشنبرگ به مصر سفر کردند. در این مؤسسه هنرمندان معاصر آثارشان را در خدمت پیشبرد حقوق بشر تولید می کنند.در تماس با شیرین نشاط قبل از مسافرتی دیگر آنچه را که برای او در این پروژه شاخص بوده است، را جویا شدم.
موضوع این مجموعه همانطور که او اذعان دارد: "تجربه ی فقدان و از دست دادن است." فقدان ملی و فقدان شخصی. مصر به تازگی به واسطه ی یک انقلاب شکست خورده است. و به نظر می رسد، عزادار عواقب بعد از انقلاب باشد. به شکل اتفاقی همکار قدیمی من لری در تهیه ی این تصاویر به من کمک کرد. او به شکل تراژیکی دختر خودش را از دست داده، به همین خاطر من تصمیم گرفتم، گرچه در گذشته محتوای آثارم درباره ی کنترل کردن عواطف بوده، اما در این زمان اجازه دهم، عواطف رها شوند.
من با مردم بومی کار کردم؛ که در پاسخی شخصی " از دست دادن را" قبل از دوربین به یاد می آوردند، و به اشتراک می گذاشتند. این سفرِ عکاسی تمام تفاوت های ما را از جمله نژادی، مذهبی، طبقاتی و جنسیتی ریشه کن کرده، و هم زمان تماماً مرزهای میان هنر و زندگی را محو می کند. اگر شما در تاریخ 31 ژانویه تا 1 مارچ 2014 در نزدیکی پلاک 455 واقع در خیابان 19 غربی در نیویورک هستید؛ دیوانگی است اگر این نمایشگاه را که با پرتره های بدیع شاخص شده، از دست بدهید.