زاغه “کیبرا” در نایروبی، یکی از بزرگترین زاغه دنیا است که بیش از یک میلیون نفر را در خود جای داده است. بسیاری از این یک میلیون زاغه نشین از راه بازیافت ضایعات زندگی را می گذرانند.
برای لئونارد انگاتی یکی از اهالی این زاغه، ضایعات الکترونیک ممر درآمد است. در بهترین حالت و در یک روز خوب، حجم زیادی از این ضایعات سنگین و کار کردن روی آن، سی و پنج یورو نصیب لئونارد می کند. لئونارد می گوید از این کار ناراضی نیست: “به جای دور انداختن این ضایعات، آنها را می خریم، چیزهایی از آنها جدا می کنیم و دوباره می فروشیم. همیشه پولی بدست نمی آید ولی بد نیست. کمک خرج کرایه خانه می شود. ناراضی نیستم.”
وزن ضایعات الکترونیک در سطح دنیا به طور چشمگیری در حال افزایش است. وزن این ضایعات سال 2012 برابر با 49 میلیون تن و سال 2017 به 65 و نیم میلیون تن خواهد رسید و مسیر حجم زیادی از آنها به کشورهای در حال توسعه ختم می شود. بازیافت این ضایعات در کشورهای درحال توسعه و توسط مردم کم درآمد خالی از خطر نیست.
یک موسسه در کنیا، سازمان های جمع آوری، بازیافت کننده ها و صادر کنندگان را به هم مرتبط می کند. مدیر آن می گوید: “باید به مردم آموزش بدهیم که این به اصطلاح ضایعات در واقع یک منبع مواد خام هستند ولی نکته مهم بازیافت و تبدیل آنها به روش درست است.” این ضایعات حاوی مقداری اندک طلا، نقره پلاتین و مس است و بازیافت آنها به شیوه غیر اصولی می تواند بسیار زیان آور باشد.