لودویگ میس ون دروهه ( 1886 – 1969 ) در این ماه 128 ساله می گشت. این معمار مشهور بین المللی، معماری را از درس هایی تحت تاثیر اشخاص بانفوذی چون والتر گروپیوس و لوکوربوزیه فرا گرفت و در توسعه یکی از پایدارترین سبک های معماری قرن بیستم، مدرنسیم، کمک بسزایی نموده است.

از موفقیت های مشهور وی، می توان به پاویون بارسلونا، مدیریت مدرسه باهاوس و پس از مهاجرت اجباری به واسطه ی نازی ها، هدایت و مدیریت موسسه فناوری ایلینوی اشاره نمود. در طول بیست سال حضور در موسسه فناوری ایلینوی، او به توسعه سبکی پرداخت که آن را " دومین مکتب معماری شیکاگو " می نامیدند؛ سبکی ساده، که با ساختمان های مرتفع بی آلایش چون 860-880 خیابان لیکشور و ساختمان سیگرام معرفی می گردد.

سبک مینیمالیستی میس ون دروهه، بسیار مشهور و محبوب گشت و شعار او، " کمتر، بیشتر است " ، هنوز هم به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد؛ حتی توسط کسانی که از ریشه و مبدا این کلمات بی اطلاعند. تمام این فعالیت ها، میس ون دروهه را تبدیل به یکی از تاثیرگذارترین معماران جنبش مدرن و قرن بیستم نموده است.

از آثار معرفی شده ی وی در اتووود، می توان گالری ملی آلمان،  موزه هنرهای زیبای بوستون،  خانه توگندات ( همچنین در این خبر )، پارک لافایت، خانه فارنس ورث و ویلای آجری را نام برد.