طی سال های گذشته هنر شهری در کشور ما نیز علاقه مندان بسیاری پیدا کرده است و جوانانی با گرایشات متفاوت به ان جذب شده اند .
در دههای که گذشت، شهرت هنرمندان خیابانی مستقل ایرانی و گرافیتی با افزایش چشمگیری روبهرو شده است. می توان گفت نقطه آغاز گرافیتی اعتراضی در ایران به سال 57 و در درگیری های انقلاب برمی گردد که بیشتر به صورت استنسیل اجرا می شد. اولین نمونه گرافیتی نوین در ایران مربوط به سال 1373 توسط فردی به نام ECNCE اجرا شده است. اما گرافیتی نوین و امروزی در ایران به صورت رسمی از سال 1382 و با گرافیتی های فردی با اسم مستعار "تنها" که دانشجوی هنر بود آغاز گردید.
عده ای معتقدند که گرافیتی نوین و امروزی در نیم اول دهی 80 خورشیدی در ایران و در تهران متولد شد، اما کسی نمی داند که اولین گرافیتی در ایران چگونه به وجود آمد، اما برخی معتقدند که احتمالا فردی با اسم مستعارتنها، جز اولین کسانی بوده است که در ایران (در تهران) گرافیتی نوشته است. تنها پس از چند سال گرافیتی از تهران به دیگر شهر های ایران منتقل شد و میتوان گفت که بعد از تهران شهرهای مشهد، تبريز، کاشان و شيراز اولین شهرهای بودند که گرافیتی را روی دیوار های خود دیدند.
گرافیتی هایی که در مشهد ، تبريز ،کاشان و در شيراز شکل گرفت که همه آنها در اواسط ده ی ۸۰ گرافیتی را به شهرهای خود بردند. حال پس از گذشت سال ها، هنرمندان ایرانی با بهکارگیری سایتهایی مانند Fatcap و شبکه های اجتماعی، هم به سازماندهی و همکاری پرداختهاند و هم فضایی مجازی برای ثبت و نمایش جهانی کارهایشان یافتهاند. خیابانهای شهر گاهی محل هنر نمایی پنهانِ نقاشانی ست که با امضای مستعار به طرح اثر میپردازند. "نفیر"، "قلم دار"، "افامگ، "تنها"، "بلک هند"، و امضاها و نام های دیگر به مرور میروند که آشنا و جزئی از زندگانی شهری ما شوند.
در این سال های شاهد بودیم که چگونه شمار این هنرمندان افزایش یافته و مستقل در حال گسترش کار خود می باشند, حال اگر بخواهیم نمونه هایی به معرفی چندی از این گروه ها بپردازیم, شاهد هنرمند خوبی با نام قلمدار می باشیم. آثار قلمدار، هنرمند 20 سالهی ساکن تهران، نمونهای از این جهتگیری تازه در هنر خیابانی ایران است. اکثر هنرمندان ایران بسیار تحت تأثیر موضوعها و روشهای مشهور در بیرون ایران هستند، ولی قلمدار از سبکهای خوشنویسی و نگارگری ایران الهام میگیرد که موضوع اصلی بسیاری از هنرمندان مدرنگرای قرن بیست ایران بوده است.
از دیگر هنرمندان خوب گرافیتی می توان به بلک هند پرداخت که نام و امضایش هر ازگاه توی خیابانهای تهران دیده میشود. و با وقوع هر حادثه رد پایی از خود را بر محیط پیرامون گذاشته است.
آن ها در بهار گذشته نمایشگاهی در یک خانهی قدیمی برگزار کردند، که نشانگر باز شدن فضاهای گوناگون درون و بیرون خیابان برای نمایش آثار گرافیتیکارهای ایران است. بلک هند در مصاحبه در مورد نقش گرافیتی بر روی دیوار ها می گوید اصولا خواستگاه و جایگاه اصلی گرافیتی در خیابان است، ولی ما ایدههایی داشتیم که باید اجرا میشدند. او در آخرین کار گرافیتی خود تصویری از اثر گرافیتیاش را که در واکنش به درگیریهای غزه روی یکی از دیوارهای شهر خلق کرده که در فضای مجازی به اشتراک گذاشته است.