خانه اپرای تایچینگ متروپولیتن، طبق پیش بینی ها و برنامه زمان بندی شده ی دقیق ساخت طرح، به اتمام خود نزدیک می شود و شباهتی هر چه بیشتر به عکس های منتشر شده از طراحی های اولیه آن با نمای متخلخل شاتکریت، را به خود می گیرد. آغاز طراحی این پروژه که توسط معمار تحسین برانگیز ژاپنی، تویو ایتو طراحی گشته، از اواخر سال 2009 آغاز گردیده و یک استراتژی کامل ساخت و ساز منظم برای آن تعریف شده است.

ساختار اصلی از چندین دیوار کرو ساخته شده است که به سطوح کف متخلخل و سیستم دیوارهای مرکزی آن متصل می گردد. سطوح به هم پیوسته ی پوشاننده ی نمای بیرونی که در اطراف ساختمان امتداد یافته اند از نوعی بتون قابل اسپری که در تونل سازی به کار برده می شود، ساخته شده اند. به منظور دستیابی به حجم دقیق طراحی، مرکز ساختار پروژه با استفاده از مخلوط ها و بتون های پیش ساخته در دو لایه قالب گیری انجام گرفته است.

پس از آن، کارگران با استفاده از یک ترکیب متفاوت، بدون استفاده از ماشین آلات، سطوح را پوشش داده اند تا از اندازه ی دقیق و بافت مورد نظر طراح، اطمینان حاصل گردد. این پوسته به عنوان یک اکو سیستم عمل می کند و به طور مداوم آب باران را جمع آوری و بازیافت می کند و هر دو عامل تشعشتع خورشید به داخل و دمای فضاهای داخلی را کنترل و تنظیم می نماید.

در فضای داخلی، یک پلازای گسترده ی هنری، با سیرکولاسیون ها متعدد و متنوعی، در سراسر طبقه همکف امتداد یافته است و بازدیدکنندگان را به قلب طراحی، سالن گرند تئاتر مجموعه راهنمایی می کند. در سطح بالاتر، طیف وسیعی از امکانات غذاخوری قرار داده شده که دارای یک کافه بر روی تراس و رستورانی بر روی پشت بام نیز می باشد.

این مجموعه ی منحصر بفرد، بر طبق برنامه ریزی آن، در سال 2015 به روی عموم گشوده خواهد گشت.