طرح‌های تام ویسکامب ترکیبی از فرم، الگو، رنگ و تکنولوژی است که در هیبتِ بنایی تکین و منحصر به فرد ظاهر می‌شود. در مرکزِ پرفورمنس آرتِ تایپه (۲۰۰۸)، با مساحتی در حدود ۴۰ هزار مترمربع سه تیاتر در یکدیگر تلفیق شده‌اند. محلِ تلاقی این سه تیاتر یک عنصرِ پل‌مانند است که سیرکولاسیونِ کلِ بنا را بر عهده دارد. همزمان زونِ فرهنگی و تبلیغاتی مجموعه نیز در این قسمت شکل گرفته است که در آن فعالیت‌های سرزنده‌ی شهری اتفاق می‌افتد. این عنصر در مقامِ توده‌ای معلق و مفصل‌مانند بر فرازِ فضای شهریِ زیرین قرار گرفته است.
مورفولوژیِ این پروژه بر اساسِ الگوهای پوششی پدیده آمده که در نهایت شبکه‌ای زینتی و در عین حال پیچیده به وجود می‌آورد. وضعیتِ پدید آمده از این چنین فرمِ سیالی با استفاده از رنگ به اوج می‌رسد، این‌گونه که شدتِ طیفِ رنگ از داخلی‌ترین فضاها به سمت بیرون کاسته شده و به بی‌رنگی متمایل می‌شود.